selamlar,
mealleri incelerken "ey" kelimesi dikkatimi çekti...
Burada dua içinde "ey" denilmesi Allah'a olan saygıdandır mıdır?... yoksa "Allah işitmiyor da bağırıyormuşuz gibi bir anlama mı gelmektedir? ... bunu nasıl değerlendirmemiz uygun olacaktır? bu konuyu düşünmemiz gerekmektedir.
Acaba ”Ameller niyetlere göre değer kazanır ve herkese amellerinin karşılığı mutlaka verilecektir” diyerek,
Allah’a dua ederken “ey” demeye devam mı edelim?.
Kur'an-ı kerim’de içerisinde (يا) geçen bir kaç örneğe bakalım...
1. Kafirun, 109/1: "De k: "Siz ey hakikatı inkar edenler!... (قل يا أيها الكافرون)
2. Bakara, 2/40, 47, 122; Maide, 5/70, 72; Ta'hâ, 20/8; Casiye, 45/16; Saf, 61/6;
"Ey Benî İsrâîl!.... (يا بني اسرايل)
3. A'raf, 7/26, 27, 31, 35; Yasin, 36/60: "Ey Adem oğlu!... (يا بي ادم)
4. Hud, 11/42; Yusuf, 12/5; Lokman, 31/13, 17; Saffat, 37/102: "Ey oğulcuğum!... (يا بني)
Görüldüğü üzere Kur'an'da bazı ayetlerde, Allah veya diğer insanlar, başka kimseler hakkında "ya" (ey) nida edatını kullanıyorlar... Ancak tam araştırma fırsatı bulamamakla birlikte şunu söyleyebilirim ki,
gördüğüm kadarıyla "ya" ünlemi Kur'an'da Allah hakkında kullanılmıyor...
yani; ayetlerde "ya" ünlemi Allah için kullanılmıyor... öyleyse bizim de dua ederken bu ünlemi kaldırmamız yerinde olur mu? Ne dersiniz?
Yani; "ey Rabbim!" yerine, "Rabbim!" dememiz daha uygun olur mu? Bu konuyu forumdaki diğer arkadaşlarla birlikte değerlendirmemiz uygun olacaktır diye düşünüyorum...
Öyleyse yukarıdaki verilen ayetlerde "ey"i kaldırmak konusunda ben ısrarcı olmam... ve bu konuyu anlayışla da karşılayabilirm... zira ben de daha önce meallere bakarak "ey" edatını yazmıştım... şimdi gördüm ki, ALLAH hakkında O'na karşı "ey" demek pek doğru olmayacak gibi...
Nitekim, Rabbimize karşı "ey" demeden dua etmek, sanki bana daha doğru olacak gibi gelmeye başladı...
Her ne kadar niyetimiz iyi de olsa, sözlerimizde de "ey" veya "ya" ünlemini kaldırmamız bana göre yanlış olmayacaktır sanırım... belki "ey" olmadan yapılan bir dua, daha samimi olabilir kim bilir?? Zaten Rabbim bize şahdamarımızdan daha yakın ve her şeyi biliyor, işitiyor ve görüyor...öyle değil mi?
Öyleyse İslam toplumundaki bu yaygın görüşü birlikte düzeltelim... Ve bundan sonra dualarımızda O'na karşı "ey" diye hitap etmekten vazgeçelim.... diye düşünüyorum... yoksa yanılıyor muyum?
Selam ve dua ile…
|