Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam mistikbalim kardeş,

mutlaka çelişkilerim zaaflarım yanlışlarım hatalarım kusurlarım var ve hep var olacak,

hayatta sonuna nokta koyduğum tek bir şey dahi yok, hep virgüllüymdür ben, inanacaklarımın ve inanmayacaklarımın asla bir sınır yok,

Var veya yok dememek şöyle;

Kur'an da var veya yok demem zira olup olmamasından dolayı yer veya yemez olmucam ki ben, kur'anda yemeyin diyorsa yemicem yiyin diyorsa yicem :)

Ayrıca eleştirdiğim domuz yemek veya yememek değil, elma haram dense elma bile yemicek insanların gerekçe sunmaları, kardeşim Allah emretti ondan yemiyorum de bitir, herkes istediğine inanıyor neticede,

Benim rabbim kötülüğü emretmez iyliği emreder, temizi helal pisi haram kıldı,

Bakarım doğaya toplumlara imkanlara araçlara durumlara ve ona göre konum alırım, bir bakarsın on sene yemem bir bakarsın yerim,

Donuk olan her inanış tapınış ilah din sistem hepsi birer puttur,

Putperest mantık Allah'ı dondurdu 1400 senedir aynı türküyü söyletmeye çalışıyorlar,

Doğayı dondurmaya çalışıyor hep aynı mevsim hep aynı ısı derecesi hep aynı yemiş, meyva sebze, oysa doğayı serbest bırak, kışın portakal yazın karpuz,

Doğruluğu ve doğru adam olmayı dondurdu,

İşleyişi dondurdu,

Dİnamik insana statik Rabb ancak put olur, dinamik hayata statik din ancak küfür olur,

Rabbim durağan olsaydı dünyayı döndürmezdi :)

Sadece adapte ol doğaya ve işleyişe, sistem içinde alman gereken konumu aldın mı mesele tamamdır,

Sence bu gün ne vahyediyor Allah onu görmek lazım, acaba 1400 sene önce ne vahyetti demekten öte,

Benim tavla bitmez kardeşim ve bu halimle de barışığım,

Doğru adam doğruyu arayan adamdır, ne birine doğruyu öğretmek haddimdir ne de çabamdır, ben yazdım mı sadece dertleşmek içimi döküp paylaşmak için yazarım, yoksa şunun şu yanlışını düzelteyim bunu doğruya ileteyim felan hikayelerim yoktur,

Kendimi alt etmek mi töbee kendinle tavla oynadın mı hiç zevki çıkmaz,

Şeytanla da tavla oynamam :), zira kimseyi yenmek gibi bir derdim yok,

İblisi olması gerektiği yere koyarım iblissiz bir hayat düşünemiyorum,

Herşey her bir değer olması gereken yerde ve olması gereken halde iken ben tavlayı gelen zarın hakkını vermek ve oynanması gerektiği gibi oynarım, onların dengesini bozarak yenmek mi, töbee

Zar tutma kardeşim bırak dönsün dönsün unutma;

İnsanlar altçene Yaradan üstçenedir, bileğin kuvvatlıysa alt çenen üst çeneye değer ;)

Şu bahsettiğim videolara bakmayı unutmayın bir de o programdan sonra yerlileri ingiltereye götürüyorlar,

Sokakta yatan adamları görüyor yerliler, ve diyorlar ki,

Biz gelirken yolda boş evler gördük bu adamlar neden orda kalmıyor :),

Benden bu kadar,

Esen kalasınız

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Kur�an, domuz etinin yasaklanmasını hep �leş, kan, domuz eti (lahme hınzır) ve Allah�tan başkası için kesilenler� ile birlikte zikreder. Geçtiği 4 yerde de böyledir (Maide; 3, En�am; 145, Nahl; 115, Bakara; 173). Bir yerde de şöyle der: �De ki: �Allah katında bunlardan daha şiddetli bir cezayı hak edenleri size haber vereyim mi? Onlar Allah�ın lanetlediği, gazap ettiği, kendilerini maymunlar ve domuzlar yaptığı kimselerle, tağuta tapanlardır. Böyle doğru yoldan sapıp gitmiş olanları çok berbat bir yer bekliyor.� (Maide: 60)

Buradaki �maymun ve domuz yapmak� ifadesi erken dönem (h. 1. yy) .müfessirlerinden Mücahid�e göre semboliktir. Yani �domuz gibi şehvetleriyle maymun iştahlılık yapan, heva ve heveslerinin, kuruntularının, arzularının kölesi olan kimseler� demektir.

Yine Kur�an domuz eti yasağını gerekçelendirir: En�am 145�de �� domuz eti ki o pisliktir� (lahme hınzır feinnehu ricsun). Müddessir 5�de peygambere pislikten uzak durması istenir: �Pislikten uzak dur� (ve�rıcse fa�hcur). Şu halde �rics�(pislik) Kur�an kavramsallaştırmasına göre yalan, putlara tapmak, zarar vermek, fuhuş, sözünde durmamak vb. gayr-i ahlaki davranışlardır.

Malum Kur�an insanoğlunun yeryüzünde �kan döküp� fesat çıkaracağından bahseder. Leş, kan, domuz eti ve Allah�tan başka kesilenlerin daima birlikte zikredilmesi bununla ilgilidir.

Demek ki bu insanoğlunun ölü (insan) eti yeyip, kanını içme (ki mecnunlar, cinciler ve şamanlar gizli güçlere vakıf olabilmek için kan içerdi) ve at, eşek, koyun, inek, boğa kurbanlarının (ki bunlar bir zamanlar insan topluluklarıydı) sona erdirilmesine yöneliktir. İnsan topluluğu olmaktan çıkıp, sembolik totemlere dönüşünce, onları kurban etmek insanları kurban etmekmiş gibi oldu. İnsan kanı durdu fakat hayvan kanı akmaya devam etti.

Burada amaç hep kan döküp fesat çıkarmaya (cinayet, kan, kıyım) mani olmaktır.

İnsanoğlunun en temel üç güvenliği vardır: can (ırz), mal ve kamu gevenliği� Bunlar yüzyıllar boyu hiç değişmemiştir. �Şeriat� (yasa) dediğimiz ilk dini emir ve yasakların esas amacı bu güvenliği sağlamaya yöneliktir. Bugünkü �temel hukuk� (can, mal, ırz, kamu güvenliği) ile aynı şeydir.

Sümer-Akkad metinlerinden, Tevrat ve Kur�an�a kadar hep bu temayı görürüz. Dini metinler bunu �ağaca yaklaşmamak�, �sudan içmemek�, �deveye dokunmamak�, �domuz eti yememek�, �inek kesmek� gibi kendi öznel dilleriyle ifade ederler:

Ağaç�a (giş�e, kiş�e; kişiye, şahsa) dokunma, sınırlarını çiğneme; öldürme, kan dökme, insanı öldürüp etini yeme, saldırma, tecavüz etme�

Su�dan (mülkten, maldan, servetten) kana kana içme (servet içinde yüzme!). Kim ondan kana kana içerse (savaşı/ mücadeleyi mal mülk sevdasına dökerse) benden değildir. Azı müstesna (nafaka miktarı, ihtiyaç miktarı, geçimlik hariç)�

Deve�ye (topluluğun ortak mülküne, kamu malına, herkese ait olana, kimsesize, sahibi herkes olana) dokunma, onları talan etme, zimmetine geçirmeye kalkma�

İneği (Firavun totemini (bakara), her tür putçuluğu , totemciliği) kes, onlardan uzaklaş, özgürleş�

İşte bu çerçevede �domuz� pisliğin sembolü olarak görüldüğü için, Kur�an bu kadim dini muhayyile sürdürmüş ve her türden ahlaki pislik insanoğluna yasaklanmıştır.

İnsanoğlu adam öldürme, tecavüz ve zinadan sakınmalı (ağaca yaklaşmamalı), komşusu açken servet içinde yüzmemeli (sudan içmemeli), kamu malına, sahipsiz ve kimsesize dokunmamalı (deveyi kesmemeli), putlardan ve totemlerden özgürleşmeli (ineği/bakarayı kesmeli) ve domuz etinden (zarar vermekten, ahlaki pislikler içinde yaşamaktan) uzak durmalıdır!

Yahudi ferisileri, her türden ahlaki pislik içinde yüzdükleri, halkın parasını haksızca karınlarına doldurdukları halde şekli olarak domuz eti yememeyi dayattıkları için Hz. İsa şöyle dedi: �İnsanı ağzına giren değil, ağzından çıkan kirletir!� Pavlos da bunu �Demek bizi ağzımızdan giren değil; çıkan pisletir, o halde domuz eti caizdir� diye anladı. Böylece Hristıyanlıkta domuz eti caiz oldu.

Kur�an ise, domuz eti yasağının geçtiği yukarıdaki dört yerde de yasaklamakla birlikte ayetin sonunda muhakkak �Mecbur kalırsanız başka, o zaman yiyebilirsiniz� istisnasını koyar. Bu da gösterir ki domuz etini yasaklamaktan maksat sağlık sorunu filan değildir. Domuzun lanetli hayvan oluşu hiç değildir. Nitekim son yapılan araştırmalarda özellikle yaban domuzlarının ormanların yenilenmesi ve sürdürülmesine büyük faydaları olduğu ortaya çıkmıştır. Çünkü domuzlar orman ağaçları altındaki yapraklar arasında bulunan bitkisel ve hayvansal gıdaları bulup yemek için burnu ile toprağı karıştırırlar. Bu esnada bitki artıkları arasındaki tohumlar toprağın uygun ortamlarına taşınır ve çimlenirler. Bu da ormanda belli bir zaman sürecinde ağaçlar yaşlanırken, yeni fidanlarda arkadan gelerek ormanın gençleşmesini sağlar. Yani domuzların da doğal denge içinde bir yeri vardır. Boşu boşuna ve sırf pislik, lanetlik olsun diye yaratılmış değillerdir. Allah�ın her yarattığında bir hikmet yok muydu?

Ancak tarihi süreç içinde Avrasya�dan Afrika�ya kadar insanlar doğada var olan kötülük güçlerini, zararlı ruhları, pislik ve şer saçan her lanetli şeyi �domuz� ile sembolleştirdikleri için, ayrıca domuzların fiziki tipleri, yaşadıkları yer, kokuları, yedikleri, çamurda debelenmeleri vs. bir tür �pislik (rics) figürü� olarak algılanmalarına sebep olmuştur. Domuz eti yememek, işte bu nedenle pis ve kötü olana karşı uyanıklık ve uzak durma tavrı olarak halkların muhayyilesinde yer etmiştir.

Kur�an işte bu muhayyileye hitap ediyor ve domuz eti yememe ve ondan uzak durma yasağını sürdürüyor. Burada ne önceki Yahudi hahamlarının, ne de sonraki Hristiyan rahiplerinin hatasını tekrarlamamak gerekir. Domuz eti haramdır, evet fakat bu zinhar eti yenmez, lanetli bir totem hayvan olduğu anlamına gelmez. Mecbur kalınca yenebilir. Demek ki asıl maksat �et� değildir. Aynı zamanda �pisliğe� (ricse) yani gayri ahlaki olana karşı uyanıklığı sürdürme anlamında işe yarayan �etini yeme yasağını� iptal etme anlamına da gelmez.

Şu halde Yahudiliğe kayana �İnsanı ağzına giren değil, ağzından çıkan kirletir�, Hristiyanlığa kayana da �Pisliklerden uzak dur, yeme� demek gerekir.

Keza Yahudilerde domuzla beraber deve etinin, Yezidilerde balık eti, marul ve kurufasulyenin, Alevilerde tavşan etinin, Türklerde domuz etinin haram oluşu vs. bunların hiç biri sağlık sorunu, ağız tadı veya mutfak zevki sebebiyle değildir. Temsil ettiği olumlu veya olumsuz anlam sebebiyledir. Geçmiş çağların süregelen bilinçaltıyla ilgilidir.

Kur�an eti yenmeyecek hayvan olarak sadece domuzun adını anar. Sonra Allah�ın adı anılmadan kesilenlerden bahseder ve genel olarak iyi ve temiz olanların helal, kötü ve pis olanların haram olduğunu söyler. Başkaca bir isim zikretmez.

�Allah�ın adı anılmadan kesilenler� ifadesi de leş, kan ve domuz etinin devamı mahiyetinde anlamak icap eder. Çünkü dördü hep beraber zikrediliyor: Leş (ölü) eti yememek, hem insan kurbanı hem hayvan leşleri yeme vahşiliğine karşı çıkmak içindir. Gıybetin (arkadan konuşmanın) ölü eti yemeye benzetilmesi bundan olmalıdır� Yine kan (hayat, ruh geçsin diye) içme de haramdır� Yine domuzun sembolik anlamda tüm �öteki� pisliklerin; yalan, ırza tecavüz, saldırı ve her türden kötülüğün haram oluşu demek olur. Velev ki bunlar düşman kavmin insanları (domuz sürüleri!) de olsa� Aynı şekilde Allah�ı hiçe sayarak birbirini kesen, doğrayan hiç bir kanlı eylem caiz değildir. Bunların hepsi; leş, kan, domuz eti, Allah�ın ismine rağmen (izni, varlığı hiçe sayılarak) kesmek, doğramak, yeryüzünde kan döküp fesat çıkarmak demektir.

Kanımca bu tür yasakların mihveri hep �kan döküp fesat çıkarmamak� etrafında dönmektedir. Kur�an�ın insanın davranışlarına yönelik yasaklarını hep bu ilke çerçevesinde anlamak icap eder.

Aksi halde Yahudilerdeki �koşer� gibi bir �helal gıda� paranoyası üretilir. Hayvan eti yerken Tanrı�nın adı anılmış mı, anılmamış mı, domuz eti mi değil mi diye kılı kırk yaran ve fakat gözünü kırpmadan şehre girip 1500 insanı çoluk çocuk demeden öldüren, geride insan leşleri bırakan, kan döküp fesat çıkaran yamyam tipler türer� İnsanlık bir adım ileri gidemez.

Adam, insan (etini) gözünü kırpmadan doğruyor, kesiyor, öldürüyor, sonra lokantada oturup Allah�ın adı anılarak kesilmiş hayvan eti olup olmadığını soruyor. Burnu pisliğin (cinayetin, hırsızlığın, yalanın, dolanın, üçkağıdın, sahtekarlığın) içinde, pis diye zinhar domuz eti yemem diyor. Hz. İsa�nın dediği gibi ağzından her türlü pislik çıkıyor, o ağzından girenin pis olup olmadığında�

Bu yasakların ruhunu iyi anlamak gerekir. Kur�an�ın esas mihverini hiç kaybetmemek gerekir. Aksi halde ayrıntı vadilerinde debelenir dururuz.

Bakınız, insanoğlu uygarlaşmaya insan kurbanı, leş yeme, kan içme (yamyamlık), ensest (aile içi zina), fuhuş, yiyecek ve içecekle ilgili yasaklar (tabular) ile başlamıştır. Ev hayatı (beyt) onun için yüceltilmiş, Müslümanlara �Ka�be� yapılmıştır. �Adem� insanlığa bunları getiren, bu yasaklara uyarak (kendini tutarak) yaşayan insana denir. Bunlar ne demek iyi düşünün� Tarih boyunca dini metinler ve onların reformcu devamı olarak Kur�an�ın esas amacı bunu sağlamaktı. Aksi halde insan hayatının neye döneceğini bir düşünün�(Ayrıca bkz. �Üç terim: Beyt, Şeriat ve Oruç� başlıklı makale).

***

Sonuç olarak �derin din� konusunda İslam Tanrı�nın �tekliği, ezeliliği ve ebediliği� konusunda derin dinle örtüşmektedir. Fakat uzak Tengri (göklerde oturan Tanrı), Tengri�nin oğlu, Şamanlık ve Atalar kültü konusunda ayrışmaktadır. Kurbanın ve domuzun tümden şekilciliğe dökülüp totemleşmesine ve hiçbir sembolik manasının kalmamasına itirazı vardır. Özellikle kurbanın kitlesel bir hayvan öldürme ayinine dönüşmesine ve bayramın teke, koyun, dana, et ve inek boğazlama şölenine dönüşmesine şiddetle itirazı vardır.( Daha doğrusu benim anladığım İslam itiraz etmektedir). İnsanın biyolojik olarak hayvan etine ihtiyacı olması (ki bu normaldir) başka, bunu törenselleştirmek/dinselleştirmek başkadır. Yine Kur�an hayvan (domuz) figürü üzerinden de olsa her türden somut (maddi) ve soyut (manevi) pisliklerden uzak durmayı ifade eden kadim muhayyileyi benimsemekte ve sürdürmekte, evet, ama bu ne et sağlığı sorunu, ne de mutfak kültürü meselesidir. Allah Müslümanlara damak zevki öğretiyor değildir. Mesele başkadır, bunu görmeliyiz.

Anlaşılmış olmalı ki ayrıştığı ve itiraz ettiği konularda İslam �derin dini� dönüştürebilmiş değildir. Bilakis derin din İslam�ı yazı boyunca anlatmaya çalıştığımız şekilde 5 temel kalıbı içine dökerek yeniden yapılandırmış ve biçim vermiştir (bozmuştur!). İslam�ın kendine özgü emir ve yasaklarının fazla rağbet görmeyip, derin din ile örtüştüğü veya o kalıp içine girdiği yerlerin rağbet görüyor olması bundandır.

Ritüllerin (kurban, namaz, oruç, hac, cenaze, ezan, ölü gömme, bayram, kandil) gerçek hayat dinindeki yeri % 10 bile değildir. Bu, dinler dünyasında en aza indirgenmiş ritüeli (nusuk) olan din manasına da gelir. Oysa Türkiye�de derin din söz konusu % 10�u dinin tamamı sayıyor.

İşte İslam�ın derin dine esas itirazı buradadır. Gerçek hayat dini olarak kendini vazeden diri bir din, bu ölü kalıplara sokulmayı kabul edemez. Kur�an�dan az bir şey anlayan herkesin buna itiraz etmesi gerekir.

Aksi halde ne olur?

Gerçek hayatta Allah�a fersah fersah uzakta yaşar yurdum insanı, fakat bayramda her yanı kan gölüne çevirerek Allah�a yakınlaşacağını zanneder.

Gerçek hayatta her türden (ahlaki) pisliğin içinde yaşar yurdum insanı, fakat domuz etini zinhar yemez.

Çünkü dini görünüm ve davranışlarını yönlendiren temel saik yaşayan, diri, dipdiri din (vahiy) değil; ölmüş, donmuş derin dindir, hala�

Demek ki Türklerin İslamlaşma süreci bitmemiştir.

ihsan eliaçık...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

mistikbalim Yazdı: insana ıstırar helinde her türlü cevaz verilmiştir elbette bende senin gibi düşünüyorum sorgulanmamalı secde edilmelidir allah a emanet olasın...

Selam Mistikbalim kardeş,

Sorgulanmamalı secde edilmelidir anlayışınıza katılmıyorum, bana göre sorgulamak aklın secde etmesidir,

üzerinde konuştuğumuz konuda da ortak bir anlayışımız yok söylediklerinizi söylemedim,

Esen kalasın

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Mistikbalim kardeş,

Sorgulanmamalı secde edilmelidir anlayışınıza katılmıyorum, bana göre sorgulamak aklın secde etmesidir,

üzerinde konuştuğumuz konuda da ortak bir anlayışımız yok söylediklerinizi söylemedim,

Esen kalasın

o zaman niye adamlyar sorguladıkları zaman onlara açıklama yapmak zorunda kaldın

kola dökülünce kurt çıksa yiyecekmisiniz

yani neyi sorguluyorsunuz

yada şimdi elmayı neden sorguluyorsun:)

kendinle barış

sende esen kal...