Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bir de senden acele azap istiyorlar. Halbuki Allah asla va'dinden caymaz. Şüphesiz Rabbinin nezdinde bir gün, sizin saydığınız bin yıl gibidir. 22/47

Allah zaman ve mekan üstüdür deyimi,yanlış bir deyim olsa gerek.Bu ve benzeri ayetler bize somut bir ölçü vermektedir diye düşünüyorum.Allah içinde bir zaman söz konusudur.Aksini düşünmek,Allah"ı dışlamak gibi bir şey oluyor sanki.

Bu düşünce,"hiç bir şey yoktu,sadece Allah vardı"gibi bir dünce galiba.Bana göre bu düşüncede yanlıştır.Eğer,bir zamanlar,hiç bir şey yok idiyse,Allah"ta yoktu demek olur.

Çünkü bir Allah"ın varlığı,birşeylerin varlığını da zorunlu kılar.Ve o bir şey veya şeylerde ezeli ve ebedi olur,olmalı.Zaman mefhumu da böyle bir şey olsa gerek.Ne dersiniz?

Selam ile.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Yorumcu,

Yazılarınızı zevkle okuyor ve sizi takip ediyorum, bu foruma da bu yüzden tekrar yazıyorum, ufuk açıcı tefekkür paylaşımlarınız için çok teşekkür ederim.

Anlayışıma göre "ŞEY" Kelimesi Kuranda "Allahtan ve ona özel olan kavramlardan" başka, yaratılan her kavramı, olayı ve olguyu kapsar, içine alır.

ancak Allah ve onun evrene sığmayan sıfatları hariç. 

özelliklede Yaratıcının kendisini kapsamaz.

yani her şeyi içine alır fakat yaratanın kendisi müstesna.

böyle olunca Allah vardı ondan başka bir şey yoktu ifadesi doğru anlamına kavuşur.

Zaman ve Mekan konusunda benim düşüncelerim şöyle,

Mekan, yaratılan her şeyin içinde olduğu meydandır, yaratılan her şey bu meydana-mekana gelir. ve Allahın mutlak sonsuz vücudundan, yaratılanlar için açtığı alandır. Arştır - Uzaydır, ve Yaratılmamıştır, açılmıştır.

Zaman ise Allahın Kıdem ve Beka sıfatlarından; aynen mekan gibi, ondan izole edilerek - ayrılarak var edilmiştir. (onun sonsuzluğundan perdelenerek var edilmiştir.

bu durumda Allahın kendisi, zaman ve mekan üstü olmakla birlikte,

zamanı ve mekanı açan mutlak varlıktır ve bu kavramlara da "dayanaktır".

diğer bir deyişle, Allahın mutlak sonsuz vücudu, mekanın mekanıdır.

Allahın kıdem ve beka sıfatı, zamanın zeminidir. derim.

Sizin dediğiniz Allah ile birlikte başka "şeylerde" olmalı idi düşüncesini şöyle anlıyorum:

Allah ile birlikte ancak, yaratılışla ortaya çıkan ve aslen onun kendisine ait sıfatları vardı, bu kavramları da "şey" kelimesinin kapsamına alırsak o zaman dediğiniz tamamdır.

yani "tanımlanabilir" her kavram  "şey" kelimesi kapsamına girerse o zaman sizin demek istediğiniz zihnimde yerine oturuyor.

sevgi ve selam ile.

Turgut Sak

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayın Turisina,

Anlayışıma göre "ŞEY" Kelimesi Kuranda "Allahtan ve ona özel olan kavramlardan" başka, yaratılan her kavramı, olayı ve olguyu kapsar, içine alır.

ancak Allah ve onun evrene sığmayan sıfatları hariç. 

özelliklede Yaratıcının kendisini kapsamaz.

yani her şeyi içine alır fakat yaratanın kendisi müstesna. demişsiniz. Bu noktada birkaç ayeti belirtmekte yarar görüyorum.

[Leyl/1-3]: Ant olsun, kapladığında geceye. Ve tecelli ettiğinde gündüze. Erkeği ve dişiyi yaratana (Ve ma halakaezzekere vel'unsa).

[Şems/5-7]: {Ant olsun}, Semaya ve onu bina edene (Vessemai ve ma benaha). Yere ve onu yayıp döşeyene (Vel'ardı ve ma tahaha). Nefse ve onu düzenleyene (Ve nefsin ve ma sevvaha).

Kalın harflerle vurguladığım "ma" edatı "şey" anlamındadır ve Allah için kullanılmıştır.

Selam

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sevgili İsimsiz Kardeşim,

Verdiğin örnek ayetlerdeki "Ma" işaret zamiri olarak kullanılmıştır. ona "şey" demek zorlama olur, şöyleki:

semaya ve onu "bina edene" derken, onu bina eden "şeye" demiyor veya

erkek ve dişiyi "yaratana" derken erkek ve dişiyi yaratan "şeye" demiyor ancak onu "işaret" ediyor.

buraya şey kelimesini koymak, gereksiz ve açıkça zorlama olarak duruyor.

dil kuralları bir tarafa, akıl ve izan olarakta;

şey kelimesinin çoğulu "eşya" dır ve Allah için asla kullanılamaz.

şey kelimesi her kavramı içine alabilir fakat Allahı alamaz, hem zaten Allah kavranamaz.

Selam ve sevgiyle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

[Leyl/1-3]: Ant olsun, kapladığında geceye. Ve tecelli ettiğinde gündüze. Erkeği ve dişiyi yaratana (Ve ma halakaezzekere vel'unsa).

[Şems/5-7]: {Ant olsun}, Semaya ve onu bina edene (Vessemai ve ma benaha). Yere ve onu yayıp döşeyene (Vel'ardı ve ma tahaha). Nefse ve onu düzenleyene (Ve nefsin ve ma sevvaha).

Kalın harflerle vurguladığım "ma" edatı "şey" anlamındadır ve Allah için kullanılmıştır.

Sevgili İsimsiz, bu bir görüşe göre. Bu görüş "mé"yi ismi mevsul olarak düşünenlerin. Bir de "mé"yi, mastariyye olarak alanlar var. Bu durumda mana değişiyor ve sanırım daha isabetli anlam kazanıyor.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Şu ayetlerden ne anladığınızı merak ediyorum doğrusu.

[Fecr/21-22]: Hayır… Hayır… Yer üst üste sarsılıp düzlendiği, Rabbinin geldiği ve meleklerin saf saf olduğu zaman…

[Kıyamet/22-23]: O gün yüzler vardır, ışıl ışıl. Rablerine bakan.

[Bakara/210]: Onlar, Allah’ın ve meleklerin, buluttan gölgeler içinde kendilerine gelmesini ve işin/emrin yerine getirilmesini mi gözlüyorlar/bekliyorlar? Oysa bütün işler Allah’a döner.

[Hud/7]: Arşı su üzerinde iken, amel bakımından hanginizin daha iyi/güzel olduğunu denemek için, gökleri ve yeri altı günde (yevmde) yaratandır. Ve onlara: “Şüphesiz ölümünüzün ardından diriltileceksiniz.” desen, o inkâr edenler mutlaka: “Bu ancak apaçık bir sihirdir.” derler.

Selam

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sevgili Yorumcu Ağabeyim,

Özgür irade ve ne kadar olduğu konusunu kanımca Leyl suresi en güzel şekilde ve özetle açıklıyor

Kimki verir, takva eder ve güzeli tasdiklerSE onu kolaya kolaylarız

kimki vermez müstağni olur güzeli yalanlarSA onu zora kolaylarız.

sure, devamında da bu yönde bilgiler verir

ve sure sonlarında mealen derki : kimsenin karşılık verilecek bir nimeti yoktur "ancak Rabbine Rağbeti" vardır.

buradan anlıyorumki bizim yaptığımız hiç bir amel değil "ancak Rabbimize yönelimimiz" önemlidir.

ve özgür irademizin en önemli etkisi ve yetkisi bu kadardır :  Rabbe (DOĞRU YÖNE) "YÖNELİM"

Sınav - imtihan konusu ise bu imtihan bizim anladığımız imtihan gibi değil zaten

bu başka bir şey, insan yönelim ve kritik konulardaki seçimleri ile kendi geleceğini, yukarıda verdiğim ayetlerde bildirildiği gibi "kendi belirliyor"

Yüce Yaratan öyle bir ortam yaratmış ki adeta diyorki "durum bu kendini - kendi geleceğini, kendi yönelim ve seçimlerinle "kendin belirle!"

tam bir gerçek yaratılış, tam bir adalet.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Rabbimizin geleceği ve yapacağımız işleri hatta yönelim ve seçimlerimizi de bildiğine inanıyorum.

diğer taraftan bizim yönelimimizle geleceğimizi belirlediğimize de inanıyorum

bu durum bizim dar bakış açımızdan çelişki gibi görünse de

Allahın kudretini takdir edemeyeceğimiz için bize böyle görünüyor.

aslında her iki durumda doğrudur.

Bence Allah, hem zamanın her noktasında mevcut, hemde zamanı yaratan ve zaman üstüdür. Evrenin her noktasında ilmiyle kudret ve sıfatları ile mevcut, hemde Evren üstü mutlak sonsuz bulunduğu gibi...

Evren ve içindekiler için doğum ve ölüm, başlangıç ve son söz konusudur. Böyle olunca bu süreçlerin "hızına" bağlı olarak zaman mefhumu ortaya çıkar, eğer bu süreçleri kaldırı yani örneğin ölümü kaldırırsak zaman etkisini ve önemini kaybeder, adeta silikleşir ve sadece bir referans gerekiyorsa sadece bir hesap unsuru olarak kalır.(ahirette olacağı gibi)

Evrene Dışarıdan (Ahiretten) bakabilseydik, (tabiri caizse Allahın tarafından bakabilseydik) zamanın bu evren için önemini ve hakimiyetini, bu evren içindeki her şeyi adeta bir kafes gibi sardığını görürdük. Hatta başlangıç ve sonunu, kimlerin neye yöneldiğini neyi seçtiğini kendisi geleceğini nasıl belirlediğini görürdük ve inşallah kaçınılmaz olarak göreceğiz.

bizler geleceğe arkamız dönük olarak gidiyoruz, çünkü geleceği göremiyoruz ve gelecekten bu tarafa bir ışık bir bilgi gelmiyor büyük kuran olan evren ve özeti satırlanmış kuran hariç.

Allah bizi göremeyeceğimiz yerden - arkamızdan kuşatmıştır. O bizi ve gideceğimiz yeri görür bilir biz onu görmez bilmeyiz.

sevgi ve selam ile.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar...

    bir sınav var .   neyle sınanıyoruz.

   zayıf irade. şeytanı racimle sınanıyoruz.

    hani derler ya iki cami arası kör münafık. işte insana  bu söz tam oturmuş..

    insan o kadar .. allahın merhameti ve her an yaratmasının rahatlığındaki .. resmen batıyor insana .. 

    evet bence en büyük sınav nimetten ... yoktan var edilişten ..

birde sabırdan ..sabırsızlık   alt ilahların kalbte putlaşmasına neden olmasından.