Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP
|
|
|
HANİF DOSTLAR
Yıllarca hücrede kalmışım sanki,
Önüm karanlık, arkam karanlık,
Ruhum karanlık, aklım karanlık...
Şimşek gibi parladı ayetler...
Yaratan Rabbinin adıyla oku.
Oku da son bulsun karanlığa sultanlık.
Onlar bir garip insanlardı,
Bu nasıl cesaretti böyle,
Ashab-ı Kehf gibi diklene diklene,
Bin dört yüz sene
uyumuşlar da,
Yenice uyanmışlar gibi,
Yoksa mehdi yerine bunlar mı geldi beklene beklene...
Yoksa bu bir tuzak mı?
Komplo mu kuruldu müminlerin üstüne,
Ya değilse bildiğime uydurma diyenlerin kastı ne ?
Bir başka okuyorlardı bildiğim / okuduğum şeyleri,
Silivermişler hocaları şeyhleri,
Korkulacak şeyler söylüyor bunlar,
"Tövbe tövbe" dedirtecek,
Kahretsin, bu bir çaresizlik !
Kuran'a dayanıp hep haklı çıkmalarıysa kafayı yedirtecek !
Seviniyor muyum ne bunlar haklı çıktıkça,
Üzerime yüklenmiş ciltler dolusu günahım azalıyor mu ne
yoksa ?
Yoksa şeytan işi mi bu ?
Ya Rabbi ! Ayetlerin beni delirtecek !
Hem öyle sabırlılar ki,
Hem öyle güçsüzler, öyle azlar ki,
Sanki Kuran yenice inmiş,
Sahabe olmuş üç beş adam Kuran'a,
Haykıra haykıra ilan ediyorlar,
"La ilahe illallah"
"Allah'tan başka ilah yoktur"
"Onun sözü doğruluk ve adalet bakımından tam kemalindedir"
"O'ndan başka dost yoktur"
"Rabbinizden size bir Nur gelmiştir"
Müşrikler taşlıyor Kuran'ı,
Onlarsa siper olmuşlar Peygamber'in dini üzerine...
Allah'ım ne tarafta yer alsam ?
Yaş doldu gözlerime...
Ah, aklım ah ! Sen ne inatçısın !
Kim Allah'ı birliyorsa,
Kim tevhide yönelmişse ona yöneltiyorsun beni...
Yoksa azınlık psikolojisi mi bu yöneliş...
Ayet ayet bu
söyleyiş.
Hücreme mi dönsem ne,
Dışarısı uçsuz bucaksız aydınlık,
Dışarısı Rahmet,
Bense kapı eşiğinde kaldım.
Burası muhasebe,
Burası muharebe !
Nerde kaldı "Heykellere tapmıyorum" diye sevindiğim günler...
Hani şu, hükmüne ortaklar katıp,
Ciltler dolusu fetva ile avunduğum günler...
Burası hesap, burası kitap,
Ölüp ölüp dirilmek gibi,
Gidip gidip geliyorum şirk çukurunda...
Dualar etmiştim halbuki.
"Allah'ım Kuran'dan konuşan arkadaşlar ver" demiştim.
Meğerse "bana acı" diyecekmişim de bilememişim.
Onlarsa kılıçlarını çekmiş,
Yetmiş kişi bilinmeze ilerleyen,
"Allah ne güzel vekildir" diyenler gibi...
Bilseler ki ölecekler,
Azraile bile gülecekler...
Bir baktım ki, karşımda İbrahim,
Yıkılmış bütün putlarımız,
Baltalı bir put dikilmiş tepeme...
Artık cevap vaktidir...
Gidip gidip gelen bu kalp,
Çağlar ötesinin sesidir.
Hani atalarım nerdesiniz ?
Güçlü, kuvvetli, derin alimlerim...
Nerdesiniz ?
Gün cevap vaktidir...
Evet bekliyorum, soruyorum !
Hala cevap veremediniz...
Ne hücreme dönerim, ne eşikte beklerim,
Dışarısı Kuran,
Dışarısı aydınlık,
Dosdoğru beyan,
Gerisi tam çılgınlık...
Yıllarca hücrede kalmışım sanki,
Önüm karanlık, arkam karanlık,
Ruhum karanlık, aklım karanlık...
Şimşek gibi parladı ayetler...
Yaratan Rabbinin adıyla oku.
Oku da son bulsun karanlığa sultanlık.
Onlar bir garip insanlardı,
Bu nasıl cesaretti böyle,
Ashab-ı Kehf gibi diklene diklene,
Bin dört yüz sene
uyumuşlar da,
Yenice uyanmışlar gibi,
Yoksa mehdi yerine bunlar mı geldi beklene beklene...
20.04.2007
Hidayetin tek sahibi, Alemlerin Rabbi'ne hamd olsun.
Yazı ve yorumları ile cahillikten ve gizli şirkten arınmama
vesile oldukları için "Hanif Dostlar" sitesindeki tüm dostlarıma bu vesile ile tekrar
teşekkür ederim. Bu şiiri, internet sitemde son zamanlarda artan tehditler üzerine yazdım. Mesleğim / avukatlık gereği çok zaman türlü türlü tehditler alırım ama dinim yüzünden hiç tehdit almamıştım şimdiye kadar...
Allah dosdoğru yolundan ayırmasın.
Selam ve dua ile...
__________________ "(Onu size indirdik ki) <Kitap, yalnız bizden önceki iki topluluğa indirildi, biz ise onların okumasından habersizdik (o Kitâpları okuyamıyor, dillerini anlayamıyorduk)> demeyesiniz."(En'am,156)
|