Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

İstanbul'un tarihî camilerinden birinde imamlık yapan bir kardeşimiz aradı. Görev yaptığı camide Peygamberimize ait bir lıhye-i saadet olduğunu, bunu âdet olduğu üzere bayram arifelerinde çıkarıp ziyarete açtıklarını, bunda dinen bir mahzur olup olmadığını sordu.

Ne mahzur olabilir ki, dedim. Türkiye'de yaşayan Müslümanlar içerisinden kimse lıhye-i saadetlere tapınmaz. Onlara secde edip fetiş kılmaz. Zaten buna yüz de verilmez, izin de verilmez.

Her ne kadar hepsinin peygamberimize aidiyetinden emin olunamasa da, Anadolu'nun birçok ulu camiinde bulunan lıhye-i saadetler, sevgili Peygamberimizden bugüne kalan aziz birer hatıradırlar. Bir cam şişe içerisinde Efendimizin sakalından bir ya da iki telin muhafaza edildiği bu emanetler, gelenek olduğu üzere kırk güzel kokulu bohçaya sarılı olarak yüksek ve emin bir dolapta saklanırlar.

Ziyaret günü bu bohçalar ziyaretçilerin hasretli bakışları huzurunda salavâtlarla birer birer açılır. Her bohça açılışında ziyaretçilerin heyecan katsayısı daha bir artar. 40. bohça açılırken artık hasret doruk noktasına gelmiştir. İşte o an Rasûlullah sevgisi bir sel olup gözlerden taşar.

Öpebilen öper, öpemeyen göz ziyareti yapar ve selamlar.

Soru sahibine, lıhye-i saadetleri tıpkı Hacerülesved'e benzettiğini söylemiştim.

Sahih rivayetlere göre, Peygamberimiz Veda Haccı sırasında Hacerülesved'i gözyaşları içinde öpmüş, yüzünü gözünü bu taşa sürmüştü.

Hatta Hz. Ömer bir defasında bu taşı öpmüş ve şöyle demişti: “Ey taş, bilirim ki sen sadece bir taşsın; eğer Rasûlullah'ın seni öptüğünü gözlerimle görmesem seni öpmezdim.” Peki, Hz. Ömer'in buyurduğu gibi “sadece bir taş olan” Hacerülesved'i Rasûlullah niçin öpmüştü?

Bunun sebebini bazı kaynaklardan öğreniyoruz. Buna göre; Hacerülesved, Hz. İbrahim'in yaptığı Kâbe'den geriye kalan tek orijinal hatıradır. Bu nedenle, cahiliye döneminde de aynı hürmet gösterilmiştir.

Peygamber Efendimiz, Hz. İbrahim'den kalan bu tek orijinal hatırayı, iman atası İbrahim Peygamberin elini öper gibi öpüyordu. Bu sayede hem ona minnet ve şükranlarını sunuyor hem de onun aziz hatırasını yâd etmiş oluyordu.

Lıhye-i saadet ziyaretlerinin amacı da aynı değil miydi? Sebeb-i imanımız ve saadetimiz, âlemlere rahmet Hz. Muhammed aleyhisselam'dan kalan bu aziz hatıraları ziyaret etmek, bir tür şükran sunmak değil miydi? Onu öpmek, Rasûlullah'ın elini öpmeyi hatırlatmıyor muydu? Elini onun eline değmek için servetini göz kırpmadan feda edecek Rasûlullah âşıkları için bu bir teselli armağanı sayılamaz mıydı?

Hepsinden öte, lıhye-i saadet ziyaretlerinde gösterilen bu tazim ve muhabbetin, amaç açısından Rasûlullah'ın Hacerülesved'e gösterdiği hürmet ve tazimle farkı var mıydı?

Evet, dünyanın bazı yerlerinde bu tazim işini tapınma noktasına kadar vardıranlar da yok değildi. Mesela, Hindistan'daki Birelvi tarikatı mensupları. Onlar açıkça tıpkı namazda secde eder gibi secde ediyorlardı ve elan bu sapık uygulama devam ediyor. Gerekçeleri de hazır: O sakalın sahibine değil, onu peygamber gönderene secde etmiş oluyoruz. Bu sapık tarikatın müritleri, kabirlere de namaz secdesi gibi secde ediyor, buna da yine tumturaklı bir gerekçe uyduruyorlar. Zaten insanlık tarihinde hangi sapmaya gerekçe üretilmemiş ki?

Elbet Birelvilerin yaptığının din açısından savunulacak hiç bir yanı yok. Böyle bir sevgi ve tazimin Hıristiyanların Hz. İsa'ya gösterdiklerinden özde farkı da yok.

Fakat dünyanın bir yerinde bazı sapkınlar bir şeyleri istismar ediyor diye, elimizdeki bu muhteşem hazineye bigâne kalıp “kıl işte, n'olacak” dememizi bizden kimse isteyemez. Kaldı ki, bu bir ibadet değil, âdettir. Âdet olarak da kalmalıdır. Âdet ibadet kılınmadığı ve şer'i sınırlar içerisinde kaldığı sürece mahzur da yoktur.

Geniş kitlelerin medya, müzik, spor ve siyaset yıldızlarının elbisesine dokunmak için birbirlerini ezdikleri modern dünyada, Müslüman yığınların Rasûlullah'a olan sevgisini ifade eden lıhye-i saadet ziyaretleri hedef alınacak, kendisiyle savaşılacak bir husus olmamalıdır. Elbet bu konuda hassas olanların hassasiyeti de Müslümanların selameti içindir. Dünyadaki çığırından çıkmış emsallerine bakınca, insanın bu hassasiyete hak vermemesi mümkün değil. Fakat hassasiyet olarak kalmalı, tahkir, tezyif, tadlil ve hatta tekfir sınırına varmamalıdır. Bu hassasiyete sahip olan ehl-i ilim, lihye-i saadeti veya onu ziyaret törenlerini hedef almak yerine, halkın cehaletini ve istismarcıların istismarını hedef almalıdırlar. Bu daha dengeli bir yöntemdir.

Sözün özü: Mübarek hatıralara sahip çıkmak iyidir. Fakat bu mübarek hatıraları kutsallaştırmamak ve fetiş haline getirmemek şartıyla.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Dermanbeg Yazdı: Şaşkınlık içerisindeyim,bu kadarını beklemiyordum doğrusu.Belliki çok büyük oynuyor.F.Gülen epey yaşlandı yedeğe koydular muhteremi.Gelde Yaşar Hocayı ,Zekeriya Beyazı arama şimdi!

haklısın arkadaş.

Yaşar hocaya yandaş tv den atıp tutuyorlar karşısınada

çıkamıyorlar.şeytanın çocuklarının en iyi bildiği iş

saf insanların cebindeki parayı yürütmek,ustalar bu işte.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Dermanbeg Yazdı: Şaşkınlık içerisindeyim,bu kadarını beklemiyordum doğrusu.Belliki çok büyük oynuyor.F.Gülen epey yaşlandı yedeğe koydular muhteremi.Gelde Yaşar Hocayı ,Zekeriya Beyazı arama şimdi!

Sevgili Dermanbeg,

bence 40 katıra da razı olmayalım 40 satıra da, hatasız kul olmaz doğrudur ama HATASIZ RAB olur, RAB dediğinde zaten sadece HATASIZ/EKSİKSİZ/KUSURSUZ olan olur, O da tektir ve adı Allah'dır, alemlerin Rabbi Allah.

ne mutlu bize ki Allah bizi bu dünyadaki imtihanımızda hiç bir kimseye MAHKUM yaratmamış, elhamdülillah. geri kalan herşeye muhtacız imtihan olanlar olarak ama MAHKUM değiliz.

selam ve muhabbetle.

UNUTANLAR ya da BİLMEYENLER İÇİN NOT : Yaşar Nuri Öztürk'e bir konferansında şu soru soruldu. " hocam bu türbelere, mezarlara gidip dua edenler, hırkaları sakalları tavaf edenleri bu kadar şiddetle kınıyorsunuz ve haklısınız. peki ya anıtkabire gidip orayı tavaf edenler ve "kurtar bizi atam" mealinde dua edenler ile, sn cumhurbaşkanı a.necdet sezerin katıldığı hacı bektaş şenliklerinde delikli taştan geçmesi ve diğer ritüellere katılmasını nasıl değerlendiriyorsunuz?"

cevap çoğunluğun tahmin edeceği gibi M. İslamoğlunun yukarıdaki cevabının neredeyse kopyasıydı hatta daha da korkuncu. yok aslında birbirinden farkları biri osmanlı bankası diğeri iş bankası. :)

Ziko'nun herzelerini hatırlatmak gereği bile duymuyorum.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamünaleyküm

herkesin bayramını canı gönülden kutlarım

aslında sözün nersinde başlasam diye düşünüyorum bakıyorsun herşey değişebiliyor yada kıvırma taktikleri iyi görünme, şirin görünme, cemaati çoğaltma derdi kılprestliği yada türbe tekke şu eviliya bu zat gibi islam dışı olan şeyleri,yavaş yavaş ısındırma taktikleri ALLAH sonumuzu hayır etsin.

Benim aslı anlatmak istediğim kıılprestliğnde önünü almış bir olay fotoğraf prestliği elketrik kablo prestlği şeyhin kokusunan medet umma prestiliği bunlar çaoğaltılabilir yani bunlar günümüzde yaşanan en bariz olaylar. elktirk kablosu da nedir diyeceksiniz asıl anlatacağım bu benim başımdan geçen olay benim bir arkadşım vardı malum kendisi elektirci, meşhur olan bir zatın evinin elekrik kablolarını değiştiriyor  bu arkadaş tabi eski kablolarıda parça parça ceplerine doldurmuş birgün baktım arkadaşlara dağıtıyor,dedim hayırola nedir bu böyle dedim, bana dediki efendimin evinin eski elketirk kabloları bunlrda feyz var bereket var,şefkat var çok şey saydı ve bu kabloları alan kişiler üzerlerinde en güzel yerelere koydular. Buda kablo prestliği

ne mutlu kuranı yaşayıp yaşatanlara selam olsun

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

adalet Yazdı: ..............................          Yazarın son derece yakışıksız bir benzetmesi de var ki doğrusu onun bugüne kadar getirdiği birikim ve şöhretiyle asla bağdaşmıyor. Öylesine uygunsuz bir benzetme yapıyor ki şaşırmamak elde değildir. Okuyalım: “ Geniş kitlelerin medya, müzik, spor ve siyaset yıldızlarının elbisesine dokunmak için birbirini ezdikleri modern dünyada, Müslüman yığınların Resulullah’a olan sevgisini ifade eden lıhye-i saadet ziyaretleri hedef alınacak, kendisiyle savaşılacak bir husus olmamalıdır.” Bizim vakitsiz ezandan kastımız işte tam da budur. Bu satırların arasına ustalıkla gizlenmiş bulunan anlayış ve geniş meşreplilik, tasvip edilir gibi değildir. Tuhaflığa bakınız ki yazar, Müslümanları da diğer beşer sürüleri gibi yığın olarak nitelemekte, onların bu durumlarına göz yummakta, göz yummayıp ses çıkartanları ise kınamaktadır. Bu bakışın ve/ya yargının neresini düzeltecek, nasıl anlamaya çalışacaksınız?     Modern dünya yığınları mademki süper starlarına böyle bir ihtiram gösteriyor, öyleyse Müslüman yığınlar da kendi süper starlarına benzer tazimi göstersinler öyle mi? Bunda bir mahsur yoktur öyle mi? Devamında: “Dünyadaki çığırından çıkmış emsallerine bakınca…” denilerek karşı çıkanlara kısmen hak veren yazar, yine mefhumun muhalifinden hareketle bu işlerin çığırından çıkmamışına yeni bir onay vermektedir ki, çok yazık, hem de çok yazık! ...................................

A'RAF SURESİ 138 :

Muhammed Esed

:

Ve İsrailoğullarını denizden geçirdik; derken, birtakım putlara tapınıp duran bir toplulukla karşılaştılar. (İsrailoğulları): "Ey Musa," dediler, "Bize de onların tanrıları gibi bir tanrı yapıver!" (Musa): "gerçekten de siz (eğri doğru nedir) bilmeyen bir toplumsunuz!" dedi,

Süleyman Ateş

:

İsrâil oğullarını denizden geçirdik, kendilerine mahsus birtakım putlara tapan bir kavme rastladılar: "Ey Mûsâ, dediler, (bak) bunların nasıl tanrıları var, bize de öyle bir tanrı yap!" (Mûsâ) dedi: "Siz, gerçekten câhil bir toplumsunuz."

Şaban Piriş

:

İsrailoğullarını denizden geçirmiştik. Kendi (elleriyle yaptıkları) putlarına bağlanmış bir topluma uğradılar -Ey Musa, bunların ilahları gibi bize de bir ilah yapsana! dediler. Musa da onlara: -Şüphesiz, cahillik eden bir toplumsunuz! dedi.

Muhabbetle