Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Değerli arkadaşlar, her kesi selamlıyorum.

İzninizle Sasha kardeşe özel, (geç de olsa) selam, hoş geldiniz diyorum. Akıl ve bilgi yüklü kimi soru ve eleştirilerinizi hayranlıkla okuyor ve izliyorum. Aklınızla bin yaşayın!

Bu başlık altındaki yazışmaları geç fark ettim, yazıların tümünü okudum, ara ara hayretler içinde kaldım. Özellekle de Sasha’nın alıntıladığı kimi satırları okuyunca… Örneğin şu satırlar:  

Kafalardaki bu çok yanlış tasavvura göre Mekkeliler, Allah’ı bilmeyen, Peygamberlik, Vahiy, Kitap kavramlarını tanımayan, abdest, gusül, namaz, hac, oruç, sadaka, kurban gibi nüsuklardan habersiz, sadece elleri ile yaptıkları taştan tahtadan heykellere tanrılar diye ibadet eden insanlardır…

Bakıyorum Allah’ın bu müşrik ve kâfir nitelediği Mekke halkı bugünkü Müslümanlardan çok daha inançlıdırlar! Allah’a ve âhiret gününe inanmadıkları söylemleri onlara yapılmış bir iftira!

Ben Kuran’da ne bu Mekke’deki evi ziyaretin / haccın nede “tartışma” anlamındaki bir haccın olduğuna, anlatıldığına inanıyorum. Böyle bir haccı, iddia edildiği gibi, ne baba İbrahim nede en son gönderildiğini bildiğimiz Muhammed Resul yapmış nede inananlarına buyurmuştur. Kuran’da anlatılan ve adına hac denilen olay bir kere vuku bulmuştur. O da, Mekke’nin geri alınması için önce her taraftaki bütün inananların Mescidi Haram denilen Mekke’ye, bulundukları yerden yönelmeleri,  Mekke’de buluşmaları istenmiş… Mekke’de tabiri caizse inananlar bir boy gösterisinde bulunmuşlar, her kese gerçek bir göz dağı vermişler. Mekke düşmüş, azılı müstekbir Mekke müşrikleri kimi saklanmış, kimi âkibetini belirleyecek kararı dinlemek üzere toplanıp bekleşen kalabalığa karışmış.. O gün kâfirler için zorlu bir gündür. Onun için olsa gerek buna, korkunç, zorlu ziyaret anlamına haccı ekber denmiştir. Bu hacda dört taraftaki insanlara çağrı yapılmış; Elbeyt’e gelecekler, Elbeyt’in, menfaatlerine olan uyarılarını, öğretilerini duyacaklar, dinleyecekler, ona göre de tutum ve tavır alacaklar. Artık kimsenin (insanların), inananların aleyhine ileri sürebileceği bir dayanaklarının, güçlerinin kalmadığını görecekler… (Bakara 149-150, 9/3, 22/27-29 vs )

Sözü edilen ve Allah’ın “evim” dediği bu ev Nübüvvet evidir, Vahyin evi, Resul’ün bizzat kendisidir.  Haccın süresi dört aydır, insanlar birkaç gün bir eğitime tabi tutuluyorlar.. Gücü yetene (mali anlamda değil) her kese yapılmış bir çağrıdır bu; yayan, arık, doruk sahip oldukları binekler üzerinde hediyleriyle birlikte gelecekler, her hangi bir nedenle mahsur kalmış olmakdan gelemeyecek olanlar da ilk elden (başlarını tıraş etmeden) hediylerini yerine ulaştıracaklar, engel halleri zail olunca da bilgi edinmek için gelecekler…

Benim Kuran’daki hacdan anlağım böyle. Ben şahsen Kuran’da her yıl hac yapılacağını, haccın inananlara farz olduğunu söyleyen bir ayet bilmiyorum.  Nuh’tan değil de İbrahim’den bu yana haccın farz kılndığı iddiasına da bir anlam veremiyorum. Bu iddia doru ise şayet, Kuran’ın İbrahim’den sonra olan Musa, İsa vs Resullerin ve inananlarının bu evi hac ile ve kıble edinmekle neden sorumlu kılınmadıklarına da bir anlam veremiyorum.  Allah’n “kıyâmen linnâs: insanlar için hayattır/ destektir” dediği bu ev, şayet bu Mekke’deki yapı ise, en azından inanan bütün insanlara nasıl hayat verdiğini, nasıl destek olduğunu da merak ediyorum. Şu bir geçek ki, geçmişte ve bugün de bu ev sadece oradaki Araplara hayat vermiş, destek olmuş ve olmaya da devam ediyor.

Muhabbetle. 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

UlulElbab Yazdı: Ancak uzmanlık boyutun da tartışılması gereken bazı noktalar var... Bilgisi ve ilmi olanlar lütfen davet beklemeden icabet etsin.Özellikle sayın haktansapmaz ve Hasanakcay kardeşimde Ka'be kelimesinin Beyt değil, 'ayak bileği' anlamına gelip-gelmediği Tarafsız bir bakış açısı ile irdeleyeceklerdir. Bu konuda uzunca tartışmalar geçtiğini ve sayın HasanAKcayın bir Arap arkadaşına danıştığını da hatırlıyorum... Ka’betü e’nab: üzüm danesi diye çevrilmişti... "Ka’be"nin üzüm danesi anlamına geldiğini anadili Arapça olan herkes bilir. Çoğulu "kevâib"dir; üzüm daneleri anlamına gelir. Ka’be kelimesinin başka bir çoğulu olan unkûd ise salkım demek Aynı şekilde Abdest ayetlerinden biri olan 5/ 6'daki ile'l-ka'beyn ifâdesinden topuk değil iki çıkıntının anlaşılacağını Az buçuk Arabca bilen herkes anlayacaktır. Hadis Rivayetcilerin de etkisi ile ka'beyn' i 'topuklar' anlamıyla çevirmek gelenek olmuştur. Oysa bu çeviri kendi abdestleriyle de çelişmektedir; çünkü bu çeviriye göre dizden altı topuklarla birlikte meshedilmelidir. Bu farzı yerine getirmeyenler de hemen hemen namaz kılan tüm müslümanlar! olduğundan bu kimselerin kıldıkları namaz da kabul olmaz; çünkü abdestleri geçerli değildir. İle'l-ka'beyn bir sınırdır. O sınır da bugün olduğu gibi ayak bilekleridir. Oysa topukla zâten ayaklara dâhildir, Ellerin dirseklere dek yıkanması gerektiğini anımsarsak, bu hususu daha iyi kavrarız. Böylece ka'be kelimesinin her âyette 5/ 6 dışında ki, bu belgide insanın ayak bileği anlamında kullanılmıştır niçin hayvanlarla ilgili bir bağlamda kullanıldığı da açığa kavuşmaktadır. Çünkü 5/ 97'de Kâbe'ye gönderilecek kurbanlıklardan değil, hedyenin (yaban hayvanının) ayak bileklerinin olgunluğundan söz edilmektedir. Çünkü 2 adâletli kişi öldürülen yaban hayvanının ayak bileklerinden yaşını saptayarak bu yaşa göre bir cezâ miktarı düzenleyecektir.Şimdi hayvan pazarlarında dişlere bakmaktalar? Hacc Tartışmadır dine adam kazandırma eylemidir.    Maide 5/95 Ey inananlar, yasaklı iken av hayvanı öldürmeyin. İçinizden kim kasten onu öldürürse, onun cezası ayak bileği olgunlaşmış öldürdüğü hayvanın dengi ona cezadır ki, buna yine içinizden iki adaletli kişi hükmeder; yahut bir karşılıktır ki, ya o nisbette fakirleri doyurmak, yahut onun dengi oruç tutmaktır ki yaptığı suçun cezasını çeksin. Allah geçmişi affetmiştir. Fakat kim de bu suçu tekrarlarsa, Allah ondan intikamını alır. Allah damia gâliptir, intikam sahibidir. Maide 5/96 Size ve yolculara yiyecek olmak üzere, deniz avı ve onu yemek helal kılındı. Kara avı ise, avlanma yasağı olduğu müddetçe size yasaktır. Huzurunda toplanacağınız Allah'tan korkun. Maide 5/97 Allah, av yasağı sistemini, yasak ayı ,(doğadaki yabani) hediyeleri, (ve bunların üremesini sağlayan) yöneticileri(Tabiat kanunları/melek-i âla),tüm insanlar için bir dayanak kıldı. Bu, Allah'ın göklerde ve yerde olan herşeyi bildiğini ve Allah'ın herşeyi hakkıyle bilici olduğunu sizin de bilmeniz içindir. Umarım sevgili Haktansapmaz ve Hasan kardeşim de konuya ilişkin kendi tarafsız yorumlarını getirirler. sevgiler... metehan

Ke'b',dişilisi ke'be(t)'dir, çoğulu da Hasan Akçay'ın yazdığı gibi "kevé'ib" değil, "ki'âb ve ku'ûb"dir. Kevé'ib daha önce de söylediğim gibi "ké'ib"in çoğuludur ve "göğüsleri belirginleşmiş kıza denir. Yani olgunluğa varmış kızlardır kevé'ib.

Anlamına gelince KE'B; kamışta boğum, kemiklerde eklem/mafsal (dolayısıyla ayak bileğindeki mafsal da), topak olması hasebiyle topuk/ayak topuğu, demir halka, oyun zarı, küp; ün, nam,şeref, şöhret, mümtaz, seçkin (halk arasında reis, imam, önder vs ileri gelenler için sıfat olarak kullanılıyor); kitabın sırtı (oval olduğu için); mevki, konum...

Ke'b'in "üzüm danesi" anlamını duymadım, lugatlarda da rastlamadım. Üzüm 'ineb'tir, çoğulu e'néb. Ayrıca 'ineb'in "'unqûd" diye bir çoğulu yoktur, olamaz. 'Unqûd, kendisi tekildir, çoğulu da 'anéqîd'tir, kaldı ki kök harfleri tamamen farklıdır. Anlamı; demet, salkım, üzüm salkımı. Ama kuzey Afrika halkının avâm dilinde üzüm danesi olarak kıllanılıyor olabilir, buna bir şey diyemem.

Ke'b'in "ayak bileği" anlamına geldiğini bilmiyorum. Ancak ayakkabı ağzı üstüne gelen lki taraflı çıkık (topak) kemiğe de ke'b denir. Maide'deki "ke'beyn" kelimesini ben "iki ayak topuğu" anlıyorum. Bu ayetten organ olarak el, yüz, baş ve ayak temizliğinin değil de baştan aşağı, tepeden tırnağa (özellikle inanç temizliği) bir arınmayı algılıyorum. İnsana Allah'ın, "bileklere kadar ellerini, dirseklere kadar ayaklarını yıka/meh et!" komutunu abes bir ifade olarak görüyorum. İnsan neresini nereye kadar yıkacağını bilmiyecek kadar geri zekalı mı? Hele hele başın, abdest alınışındaki şekli ile, meshinin ne anlama geldiğini yıllardır düşünüyorum, ne fayda sağladığını anlamış, bulmuş değilim. Hala bununla ve (varsa) hikmetiyle ilgili kimseden bir açıklama da duymadım.

Şunu da tekrar söyliyeyim ki Arapça'da "ricl", kalça ile ayak uçları arasına denir. Abdestte yıkanan kısma ise "kadem" denir. "Eydî" de(çoğul) parmakların ucundan omuzlara kadar olan organımızın adıdır. Yine daha önce dilimize (ellerde) "dirsekler" olarak çevirdikleri "merâfiq"in neden çoğul da, (ayaklarda) "topuklar" olarak çevrdikleri "ke'beyn"nin neden ikili geldiğini sormuştum. Hala mantıklı bir cevap almış değilim. 

Muhabbetle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Aleykum Selam Metehan.

Abdest ile ilgili görüşüm farklı; biliyorsun ben bir abdest eyleminin olduğuna inanmıyorum. Dolayısıyla ka'beynin aşık kemiği, ayak bileği anlamına olduğu görüşüne katılmıyorum. Hayvanların olgunluklarının bileklerinden saptandığı bilgisine de yabancıyım, olabilir! "Béliğ-al-ka'beti" tabiri, olgun, gösterişli, göze gelen olarak anlıyorum. Yani küçük, zayıf, clız bir hayvan olmayacak. Yine haccın, "tartışma, misyonerlik faaliyeti" olduğu görüşüne de onay veremiyorum.

"Ve entum hurum: Yasaklı olduğunuz halde".. bunun ihram denilen dikişsiz elbise ile hiç bir ilişkisinin olmadığını daha önce de çeşitli vesilelerle belirtmiştim. Kaldı ki, Maide 95-97'de hacdan söz edilmiyor.

Muhabbetle.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Değerli hocam, Hasan Akçay kaynak göstererek yazdı onu: Yaseen'in makalesi, CENNETTEKİ EŞLER (http://www.free-minds.org/hur).

Her ne kadar siz yaseen'in ait olduğu Arap halkının diline avam dili diye dudak büküyorsanız da ben onu sizin Arapçanızdan daha güvenilir buluyorum. 

Bakın, eğer yaseen Türkçe öğrenseydi ve Türkçe bir kelime hakkında sizin, bir makalenizde açıkladığınızdan farklı bir şey söyleseydi sizin Türkçenizi daha güvenilir bulurdum. Tıpkı bunun gibi.

Makaledeki ilgili bölümün* Türkçesi:

Bazı çevirilerde ya da Kuran sözlüklerinde "keva’ib" kelimesine kadınların/eşlerin memeleri ima edilerek en çirkin ve en aşağılayıcı anlamların yüklendiğini görürüz –ayet 78:33.  

Bakın, bir önceki ayet (78:32) bahçeler/meyvalıklar ve üzüm asmaları hakkındadır. "Keva’ib"in tekili "ka’be"dir. Bu kelime Allah’ın Kuran’da andığı tapınak (el ka’be) anlamına gelmekle kalmaz, aynı zamanda üzüm danesi anlamında da gelir.

Ka’betu ‘inab = "bir" üzüm danesi. 

Benim ülkem olan Kuzey Afrika’da bilinen anlamdır bu. Orda hâlâ (‘unkûd içindeki yani salkım içindeki) bir daneye "’inab" denir.

Yine açıkça görüldüğü üzere ayet 78:33’te görkemli kadınları/şehvetli eşleri akla getiren isim türünden hiç bir kelime yok –ama "etraban"ın nitelediği bir isim olan "keva’ib" var.  

Açık ve net. 78:31, 78:32 ve 78:33 mantıklı bir diziliş içindeler:

Bahçelerde üzüm asmaları var (78:31).

Asmalardan –hepsi standart- daneler elde edilir (78:32)

Ve üzümlerden –bol bol- içecek (78:33).

Ayetlerin üçü de bahçeleri, meyvaları ve içecekleri anlatıyor: alabildiğine uyumlu bir birliktelik. Sözü edilen bahçelerin, asmaların (78:31) ve bardaklarca içeceğin arasına sokuşturulan "aynı yaştaki dilberler"in yeri değil orası. Sırıtıyor.

Sevgi ile

Hasan Akçay

____________________________

* In some translations or Quranic dictionaries, we found one of the worst and most insulting descriptions of the word “kawa3ib” –verse 78:33- to imply it is describing women/companions’ breasts.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Anılan makaleden:

İnsan merak ediyor; Allah Kendi yarattığı o "varlıkları/özel eşler"i neden onların vücutlarındaki bir uzvun fantazik özelliğiyle tanımlasın? Örneğin şehvetli bakışlar, tomurcuk memeler (keva’ib), ak pak tenler? O Allah ki Kendi "ruh"undan üflemiştir bize.

Hiçbir Kuranî anlayışa ya da yoruma sığmaz kadınların bu tür bedenî vasıflara indirgenip aşağılanması. Analarımız onlar bizim; kendi eşlerimiz, öz kızlarımız, kız kardeşlerimiz.  

Gerçek şu ki Allah Kendisinin o güzelim yaratıklarını en yüceleyici vasıflarla anar. Örneğin "temiz/arınmış eşler" der. Hem de asla erkek-dişi ayırımı yapmaksızın.  

__________________________

One must wonder why God Almighty will go down to the level of describing “beings”/“special companions” of his creation through one part of their “anatomy” be it big lustrous eyes, fully grown breasts (kawa3ib) or fair skin, He who breathed in us from his “ruh” (spirit).

It is demeaning and insulting to all women: our mothers, our spouses, our daughters and our sisters to find these “anatomy” attributes in any Quranic understanding or interpretation.

In truth, God only describes the righteous beings he resurrected in the most fitting of terms and best of ways as “pure/purified spouses” with no gender differentiation.