Şu da emredildi: Yüzünü dine bir Hanif olarak çevir. Sakın müşriklerden olma.
Yunus Suresi 105
Ben bir Hanif olarak yüzümü gökleri ve yeri yaratana döndürdüm. Müşriklerden değilim ben.
Enam Suresi 79
İbrahim ne bir Yahudi idi, ne de bir Hıristiyan. O sadece hanif bir müslümandı. O müşriklerden değildi.
Ali İmran Suresi 67
Şu da kuşkusuz ki, İbrahim başlıbaşına bir ümmetti; bir Hanif olarak Allah'ın önünde eğiliyordu. Müşriklerden değildi.
Nahl Suresi 123
De ki Allah doğrusunu söylemiştir / vaadinde sadıktır.Haydi artık Hanif olarak İbrahim'in Milleti'ne uyun! Müşriklerden değildi o.
Ali İmran Suresi 95
Allah'a ortak koşmadan, Hanifler olarak... Allah'a ortak koşan kişi, gökten düşmüş de kendisini kuşlar kapışıyor veya rüzgar onu uzak bir yere fırlatıp atıyor gibidir.
genelde kuran meallerinde ruh tekil kullanılmış.cebrail=ruh deniyor
(böyle anlaşılıyor bazı meallerden) ama aynı zamanda kadir suresinde o
gece melekler ve ruh iner diyor ayet.
yani cebrail de melek olduğuna göre melekler içerisinde yer alıyor.
kuranda bir kaç manada kullanılmış olduğunu düşünmekteyim. ama ortada
bir sorun var ayetlerde açık açık "kullarda ruh vardır" denmiyor.
bu benim kafamda bazı belirsizlikler oluşturuyor. bunları paylaşmak isterim:
1. insanda ruh yoksa hesaba çekilecek şey ne?
2.nefs hem zalim hem kötülük edici hemde rahmet aracı. acaba nefs'te bir kaç farklı manada mı kullanılmı.
3.emaneti dağlara yükledik........ mealindeki ayette hilafet mi yoksa KULLUK mu bahsediliyor?
bunlar alalacele kafama takılmış sorular. meal müslümanlığı bu kadar oluyor işte
ilginc sorular sorulmus. Cok seyler islenmis, tesekurler. Bir cok seyin cevabi parca parca olsada ortaya cikiyor. Bu ruh kavrami benimde kafami karistiyor. Dun hurriyetde baslayan bir yazi dizi si vardi. Asagi yukari bu konuyla ilgili.
Bu yazida batinin parapsikoloji teorileri islenmi, bildigimiz seyler, karma, budism, parapsikoloji ile islenmis gazete seviyesinde sunulmus. Benim merak ettigim Kur'ani bakis , islam bu ise nasil bakiyor. Insllah bu konu uzerinde calismis arkadaslar vardir.
Mesala sorulara eklenebilecekler.
4. Ruh tekil mi cogul mu ?
5. Meleklerin, cinlerin, insanlarin ruhu ayni mi ?
Simdi bir felsefe sitesinde soyle diyor. Alinti
"İşte böylece, filozoflar, madde ve ruh ile karşı karşıya geldiler. ..................................... Ama bu ayrımın, çeşitli biçimlerde ve çeşitli sözcüklerle yapıldığını belirtmeliyiz.
Böylece, ruhtan sözedilirken, düşünceden, fikirlerimizden, bilincimizden. sözediyoruz; gene aynı şekilde, doğadan, dünyadan, yeryüzünden, varlıktan sözedilirken, maddeden sözedilmiş olunuyor. Gene bunun gibi, Engels, Ludwig Feuerbach ue Klasik Alman Felsefesinin Sonu adlı kitabında, varlık ve düşünceden sözettiği zaman, varlığa madde, düşünceye ruh demektedir. Düşünce ya da ruhun, varlık ya da maddenin ne olduğunu tanımlamak için şöyle diyeceğiz: Düşünce, bizim şeylerden edindiğimiz, şeyler hakkındaki fikrimizdir; bu fikirlerin bazıları, bize, alışıldığı üzere, duyumlarımızdan gelir ve maddi nesneleri karşılarlar; tanrı fikri gibi, felsefe, sonsuzluk ve bizzat düşünce gibi diğer bazı fikirler ise maddi nesneleri karşılamazlar.
Burada, aklımızda tutmamız gereken esas şudur ki, biz, duygulara, düşüncelere, fikirlere, gördüğümüz ve duyduğumuz için sahibiz. Madde ya da varlık, duyumlarımızın, algılarımızın bize gösterdiği, bize sunduğu, genel anlamda, bizi çevreleyen ve "dış dünya" dediğimiz her şeydir. Örnek: Elimdeki kağıt beyazdır. Bu kağıdın beyaz olduğunu bilmek, bir fikirdir, ve bu fikri bana veren benim duyularımdır. Ama madde, kağıdın kendisidir.
Bunun içindir ki, filozoflar, varlık ile düşünce arasındaki, ya da ruh ile madde arasındaki, ya da bilinç ile beyin. arasındaki vb. ilişkilerden sözettikleri zaman, bunların soruları hep aynıdır: Madde ya da ruhtan, varlık ya da düşünceden hangisi daha önemlidir? Hangisi, diğerinden öncedir? İşte felsefenin temel sorusu budur "....."
Katılma Tarihi: 24 mart 2005 Yer: Germany Gönderilenler: 95
Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP
Selam Arkadaslar.
Celebi sagolsun Hanif arkadasin calismasini hatirlatti. Ki, ben sahsen faydalandim, sagolsun.
Sailamasr Yazdı:
1. insanda ruh yoksa hesaba çekilecek şey ne?
2.nefs hem zalim hem kötülük edici hemde rahmet aracı. acaba nefs'te bir kaç farklı manada mı kullanılmı.
3.emaneti dağlara yükledik........ mealindeki ayette hilafet mi yoksa KULLUK mu bahsediliyor?
1. Hesaba cekilecek olan insanin kendisidir, insan beden ve benligi ile
bir anlam kazaniyor. Icimizdeki benligin eseri Allah'in bir nesneye can
vermesindendir. Allah bir tahta parcasina vahyetse oda suurlanir,
kendini bilen birsey oluverir diye düsünüyorum.
2. Galiba nefsin bünyesinde her iki özellikte mevcut. Örnegin bir
bicagi adam öldürmek icin kullanabildigin gibi onunla ekmekte kesebilir
baska bir hacette görebilirsin.
3. soruya yönelik erken bir yorumda bulunmak istemem.
KADİR [İ:25.4, R:97.4] Melekler ve Rûh, Rablerinin izniyle o gecede her iş için iner de iner! SÂD [İ:38.72, R:38.72] "Onu kıvama erdirip içine ruhumdan üflediğimde, önünde secde ederek eğilin!" MERYEM [İ:44.17, R:19.17] Onlarla arasına bir perde çekmişti. Biz de ruhumuzu ona göndermiştik de o kendisine sapasağlam bir insan şeklinde görünmüştü. MERYEM [İ:44.19, R:19.19]Ruh dedi: "Ben, sadece Rabbinin elçisiyim. Sana tertemiz bir oğlan bağışlamak için buradayım." ŞUARA [İ:47.193, R:26.193] O güvenilir Rûh indirdi onu, İSRA [İ:50.85, R:17.85] Ve sana ruhtan sorarlar. De ki: "Ruh, Rabbimin emrindendir. Ve size, ilimden sadece az bir şey verilmiştir." HİCR [İ:54.29, R:15.29] "Onu, amaçlanan düzgünlüğe ulaştırıp öz ruhumdan içine üflediğim zaman, önünde hemen secdeye kapanın." MÜMİN [İ:60.15, R:40.15] O Refî'dir, dereceleri yükseltendir; arşın sahibidir. Buluşma günü hakkında uyarmak için emrinden olan Rûh'u kullarından dilediğine indirir. ŞÛRA [İ:62.52, R:42.52] İşte böylece sana da emrimizden bir ruh vahyettik. Sen, kitap nedir, iman nedir bilmezdin. Fakat biz onu, kullarımızdan dilediğimizi kendisiyle kılavuzladığımız bir nur yaptık. Hiç kuşkusuz, sen, dosdoğru bir yola kılavuzluk etmektesin. NAHL [İ:70.2, R:16.2] Kullarından dilediğine melekleri, emrinden olan ruh ile şöyle diyerek indirir: "Gerçek şu: Benden başka ilah yok, o halde benden sakının!" NAHL [İ:70.102, R:16.102] De ki: "İman edenleri güçlendirip kökleştirmek için ve Müslümanlara bir müjde ve kılavuz olarak, Ruhulkudüs onu, senin Rabbinden indirdi. ENBİYA [İ:73.91, R:21.91] Ve o, cinsiyet organını/ırzını titizlikle koruyan kadın. Onun bağrına ruhumuzdan üfledik de kendisini ve oğlunu âlemler için bir mucize yaptık. SECDE [İ:75.9, R:32.9] Sonra ona bir biçim verdi ve onun içine kendi ruhundan üfledi. Sizin için, işitme gücü, gözler ve gönüller vücuda getirdi. Ne kadar da az şükredersiniz! MEÂRİC [İ:79.4, R:70.4] Melekler ve Rûh, miktarı ellibin yıl olan bir günde yükselirler O'na. NEBE' [İ:80.38, R:78.38] O gün, Rûh ve melekler saf bağlayıp kıyama geçerler. Rahman'ın izin verdiği dışındakiler konuşamazlar. O izin verilen, doğruyu söyler. BAKARA [İ:92.87, R:2.87] Yemin olsun ki, Mûsa'ya Kitap'ı verdik. Ve arkasından da resuller gönderdik. Meryem oğlu İsa'ya da açık-seçik deliller verdik ve kendisini Ruhulkudüs'le güçlendirdik. Bir resulün size, nefislerinizin hoşlanmadığı bir şey getirdiği her seferinde büyüklük taslanmadınız mı? Bir kısmını yalanladınız, bir kısmını da öldürüyorsunuz. BAKARA [İ:92.253, R:2.253] İşte resuller! Biz onların bazısını bazısına üstün kılmışızdır. Allah, onlardan bazısıyla konuşmuştur. Bazılarını da derecelerle yüceltmiştir. Meryem oğlu İsa'ya açık ayetler verdik ve onu Ruhulkudüs'le güçlendirdik. Allah dileseydi, onların ardından gelenler, açık-seçik mesajlar kendilerine ulaştıktan sonra birbirlerini öldürmezlerdi. Ancak tartışmaya girdiler de içlerinden bazısı iman etti, bazısı küfre saptı. Allah dileseydi birbirlerini öldürmezlerdi. Ne var ki, Allah dilediğini yapıyor. NİSA [İ:98.171, R:4.171] Ey Ehlikitap! Dininizde aşırılığa gidip doymazlık etmeyin! Allah hakkında gerçek dışı bir şey söylemeyin! Meryem oğlu İsa Mesih, Allah'ın resulü ve kelimesidir. Onu, kendisinden bir ruhla beraber Meryem'e atmıştır. Artık Allah'a ve resullerine inanın. "Üçtür!" demeyin. Son verin, sizin için daha iyi olur. Allah Vâhid'dir, tek ve biricik ilahtır. Kendisi için bir çocuk olmasından arınmıştır O. Yalnız O'nundur göklerdekiler ve yerdekiler. Vekil olarak Allah yeter. MÜCÂDİLE [İ:104.22, R:58.22] Allah'a ve âhiret gününe inanan bir topluluğun, Allah'a ve resulüne karşı çıkanlarla sevgiye dayalı bir dostluk kurduğunu göremezsin. Bunlar onların ister babaları olsun, ister çocukları olsun, ister kardeşleri olsun, ister akrabaları olsun. Allah onların kalplerine imanı yazmış ve onları kendisinden bir ruhla desteklemiştir. Onları, altlarından ırmaklar akan cennetlere koyacaktır; sürekli kalacaklardır orada. Allah onlardan hoşnut olmuştur, onlar da Allah'tan hoşnut olmuşlardır. Allah'ın hizbi işte bunlardır. Dikkat edin, Allah'ın hizbi, başarıya ulaşanların ta kendileridir! TAHRÎM [İ:106.12, R:66.12] Ve Allah, ırzını bir kale gibi koruyan İmran kızı Meryem'i de örnek verdi. Biz onun içine ruhumuzdan üfledik. Ve o, Rabbinin kelimelerini ve kitaplarını tasdikledi de içten bağlananlardan oldu. MÂİDE [İ:110.63, R:5.63]Ruhbanları ve hahamları onları, günah oluşturan sözlerinden, haram yemekten alıkoysalardı olmaz mıydı? Ne kötüdür onların sınaat/teknoloji olarak üretmekte oldukları. MÂİDE [İ:110.110, R:5.110] Hani, Allah şöyle demişti: "Ey Meryem'in oğlu İsa! Senin ve annenin üzerindeki nimetimi hatırla. Seni Ruhulkudüs'le desteklemiştim, beşikte iken ve erginlik çağında insanlarla konuşuyordun. Sana Kitap'ı, hikmeti, Tevrat'ı, İncil'i öğretmiştim. Benim iznimle çamurdan kuş görünümünde bir şey yaratıyor, içine üflüyordun da o benim iznimle kuş oluyordu. Doğuştan körü, abraşı benim iznimle iyileştiriyordun. Benim iznimle ölüleri çıkarıyordun. İsrailoğullarını senden uzak tutmuştum. Hani, sen onlara açık-seçik ayetleri getirdiğinde, küfre sapanları şöyle deyivermişti: "Açık bir büyüden başka bir şey değil bu."
HADÎD [İ:112.27, R:57.27] Sonra onların eserleri üzere, resullerimizi art arda gönderdik. Meryem'in oğlu İsa'yı da onların ardınca gönderdik. Ona İncil'i verdik; ona uyanların gönüllerine şefkat ve merhamet koyduk. Bir bid'at olarak ortaya çıkardıkları ruhbaniyeti, onlar üzerine biz yazmamıştık. Allah'ın rızasını kazanmak için ortaya çıkardılar. Ama ona gerektiği şekilde saygılı olmadılar. Onların, iman edenlerine ödüllerini verdik. Onlardan çoğu yoldan çıkmış olanlardır.
Ruh bize hayatiyet veren özdür. Ruh sadece insanda ve cinde yoktur. Hayvanlarda ve bitkilerde de ruh vardır. Bizim cansız madde dediğimiz şeylerde de ruh vardır.
Örneğin atom çekirdeğinde de ruh vardır. Bu ruh dolayısıyla çekirdekte hareket vardır. Bunun gibi uzayın da, galaksilerin de, gezegenlerin de ruhu vardır.
Her yer dipdiri, her şey capcanlı. Dolayısıyla mikro uzaydan makro uzaya dek her şeyin hayatiyeti Ruh ile sağlanmaktadır.
Ruh hayatiyet, canlılık, hareket, enerji veren ilahi özdür. Canlılığı sağlayan ve devam ettiren ilahi bir elektrik akımıdır.
Ruh bölünmez, parçalanmaz. Tek, tümel bir yapıdır. Birimlere ayrılmaz. Belki su içindeki buz kalıpları gibidir. Buz kalıpları sudandır. Ayrık bir yapıları yoktur.
Bizi biz yapan ruhumuz değil nefsimizdir. Özbenliğimiz, ayrık kimliğimiz Nefisten dolayı vardır. Nefse iki zıt özellik ilham edilmiştir. Nefse -kötülük ve takva- potansiyel olarak yerleştirilmiştir.(Şems 7-10) Ben dediğimde nefsimi kastederim, sen dediğimde de senin nefsini kastetmiş olurum.
///////////////////////
Meleklerin Ruhu vardır Nefsi yoktur. Bu yüzden akıllıdırlar ve mutlak itaatkardırlar. İblis’in ise Ruhunun yanında bir de nefsi vardı. Nefs ayrık kimlik olduğundan ve en temel vasfı BENLİK olduğundan dolayı itaat yanında isyan özelliği de mevcuttu.
“Birim” sadece ruh sahibi ise salt akıl devrededir. Ama aynı zamanda nefis sahibi de ise akıl yanında zeka da devreye girer. Kurnazlık, kibir, çekememezlik zekanın bir fonksiyonudur.
Ademdeki Ruh’a yani Allah’tan olana secde emri verildi. Melekler yani salt Ruh sahibi varlıklar itaat etti. Ama Ruh yanında nefis sahibi de olan İblis isyan etti.
Şeytan ayrık davranarak Ademde olana yani Ruha başkaldırmıştır. Ama melekler Ademde olana itaat etmiştir(secde).
Adem’in Nefsine -kötülük ve takva- potansiyel olarak konulmuştur. Kötülüğün sembol ismi şeytan, Takvanın sembol ismi ise melektir.
Takva Ruhun doğasına uygun tavırlar sergilemektir(secde etmek, melekleşmek). Kötülük işlemek ise Ruhun doğasına aykırı hareket etmek demektir(isyan etmek, şeytanlaşmak).
Şeytan da Melek de içimizde. Melek(takva yönümüz) ruhun paralelindedir. Yani secdededir. Şeytan(kötülük yönümüz) ise Ruha antiparaleldir. Yani secde halinde değildir. İçimizdeki iyi ses Melek özelliğimizin sesiyken kötü ses şeytan özelliğimizin sesidir. Nefis bu iki kutup arasındadır. Tercihlerinden sorumludur. Nefis sahibi olan biz bu şekilde imtihan olunmaktayız.
///////////////////////
Hannas ise içimizdeki şeytanla nefsimizin koalisyonundan ortaya çıkan bir yapıdır. Nefsimiz iki kutuptan birini, şeytan kutbunu seçerse ortaya Hannas çıkar. Ama melek kutbunu seçerse yani takvayı tercih ederse kendisinde bulunan şerre meyli kırmış olur. Ve nefsimiz böylece Ruha secde etmiş olur. Nefs itminana ermiş olur ve böylece Allah ondan razı o Allah’tan razı olarak Cennete girmiş olur. Girecektir.
Cennetteydik çünkü nefsimiz yoktu. Dünyadayız çünkü nefis sahibi oldurulduk. Yasak ağaca meyil ettik, ettirildik. Yasak ağaç bizim içimizde. Nefsimizdeki kötülüğe meyil vasfı. Her an yasak ağaçtan tatmaktayız kızıl elmaların tadını.
Nefs ayrı Ruh ayrı değildir. Nefsin kaynağı da Ruhtur. Ama Ruh tümelken nefis tekildir. Nefis Ruhun sınırlı, sorumlu, birimsel özelliğinin adıdır.
///////////////////////
Ruhumuz daha doğrusu Ruh doğmamıştır ve ölmeyecektir. Ama Ruh’un bize özgü özelliği olan nefs doğmuştur ve nefse ölüm tattırılacaktır. Nefis de ölmeyecektir. Sadace ölümü deneyleyecektir. Çünkü nefis benim özkimliğimdir. Bu kimlikle varım ve ahirette de bu ayrık kimliğimle varlığımı devam ettireceğim. Bu özgün kimliğimle işledim kötülüğü ve takvayı. Bu özgün kimliğime aktarıldı sevap ve günahlarım. Bu yüzden nefsim ölmeyecektir. Ölüm tattırılacaktır. Ben=Nefsim olarak ahiret ortamına uygun farklı bir taşıyıcı/beden ile varlığımı orada da sürdüreceğim.
///////////////////////
Allah her insan ölümü tadacaktır demiyor. Her Ruh ölümü tadacaktır da demiyor. Neden?
Çünkü insan= beden+nefistir. Beden araçtır. Ölümü tatmaz, ölür. Ruh için ise ölüm yada ölümü tatmak mevzu bahis değildir. Her NEFİS ölümü tadıcıdır diyor Allah. Benim birimsel özelliğimin adı nefistir. İşte ölümü tadıcı olan odur. Bu yüzden her insan yerine yada her ruh yerine her nefis ölümü tadıcıdır deniliyor.
Neden ölümü tadıcı? Çünkü Ahiret serüveni adına farklı fizik koşullar için farklı fizik beden/araç alınacaktır. Bu araç değişikliğinde nefs ölmez.
Nefs ölecek olsa kim hesaba çekilecek?
///////////////////////
Nefis iki kutupludur demiştik. İki kutupludur ama doğası itibariyle de kötülüğe meyilli yaratılmıştır. Nefis Kötülük kutbunu tercih etmeye, takva kutbuna aykırı davranmaya meyillidir. Bunun bir üstünde olan Ruh ise nefsin akıl hocasıdır. Danışmanıdır. Ruhtaki akıl özelliğimiz sayesinde pozitif işleri yapmamızın uygun olacağını biliriz. Nefiste iki ayrı kutup mevcutken bir üst yapı olan Ruhta tek kutupluluk mevcuttur, mutlak hayır, mutlak güzellik kutbu.
///////////////////////
Halifelik dağlara, taşlara değil insana verilmiştir. Çünkü dağların, taşların ruhu vardır ama nefsi yoktur. Ruh ile beraber nefs sahibi olduğumuzdan dolayı sorumluluk alabilecek özellikte olan biziz. Bu yüzden biz ahseni takvimiz, eşrefi mahlukatız. Pekala cinler???
///////////////////////
Bizde Ruhun bir özelliği olan nefs varken hayvanlarda ise başka bir özelliği olan içgüdü vardır. Ya Bitkilerde???
Cansız saydığımız nesnelerde ise Salt Ruh özelliği mevcuttur. Bu yüzden örneğin ,ağaçlar, bitkiler yada gökcisimleri sürekli secde ve tesbih halindedir. (lütfen secde ve tesbih kelimelerini Kur’andan inceleyiniz)
///////////////////////
Üstteki yazı sadece bir yorumdur. Yanlışlarının bulunması muhtemeldir. En doğrusunu Allah bilir. Zaten bize bu konuda “az bilgi” verilmiştir.
Katılma Tarihi: 21 nisan 2005 Yer: ABD Gönderilenler: 311
Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP
Alperen Yazdı:
Selam Dostlar
Ruh bize hayatiyet veren özdür. Ruh sadece insanda ve cinde yoktur. Hayvanlarda ve bitkilerde de ruh vardır. Bizim cansız madde dediğimiz şeylerde de ruh vardır.
Örneğin atom çekirdeğinde de ruh vardır. Bu ruh dolayısıyla çekirdekte hareket vardır. Bunun gibi uzayın da, galaksilerin de, gezegenlerin de ruhu vardır.
Her yer dipdiri, her şey capcanlı. Dolayısıyla mikro uzaydan makro uzaya dek her şeyin hayatiyeti Ruh ile sağlanmaktadır.
Ruh hayatiyet, canlılık, hareket, enerji veren ilahi özdür. Canlılığı sağlayan ve devam ettiren ilahi bir elektrik akımıdır.
Ruh bölünmez, parçalanmaz. Tek, tümel bir yapıdır. Birimlere ayrılmaz. Belki su içindeki buz kalıpları gibidir. Buz kalıpları sudandır. Ayrık bir yapıları yoktur.
Bizi biz yapan ruhumuz değil nefsimizdir. Özbenliğimiz, ayrık kimliğimiz Nefisten dolayı vardır. Nefse iki zıt özellik ilham edilmiştir. Nefse -kötülük ve takva- potansiyel olarak yerleştirilmiştir.(Şems 7-10) Ben dediğimde nefsimi kastederim, sen dediğimde de senin nefsini kastetmiş olurum.
///////////////////////
Meleklerin Ruhu vardır Nefsi yoktur. Bu yüzden akıllıdırlar ve mutlak itaatkardırlar. İblis’in ise Ruhunun yanında bir de nefsi vardı. Nefs ayrık kimlik olduğundan ve en temel vasfı BENLİK olduğundan dolayı itaat yanında isyan özelliği de mevcuttu.
“Birim” sadece ruh sahibi ise salt akıl devrededir. Ama aynı zamanda nefis sahibi de ise akıl yanında zeka da devreye girer. Kurnazlık, kibir, çekememezlik zekanın bir fonksiyonudur.
Ademdeki Ruh’a yani Allah’tan olana secde emri verildi. Melekler yani salt Ruh sahibi varlıklar itaat etti. Ama Ruh yanında nefis sahibi de olan İblis isyan etti.
Şeytan ayrık davranarak Ademde olana yani Ruha başkaldırmıştır. Ama melekler Ademde olana itaat etmiştir(secde).
Adem’in Nefsine -kötülük ve takva- potansiyel olarak konulmuştur. Kötülüğün sembol ismi şeytan, Takvanın sembol ismi ise melektir.
Takva Ruhun doğasına uygun tavırlar sergilemektir(secde etmek, melekleşmek). Kötülük işlemek ise Ruhun doğasına aykırı hareket etmek demektir(isyan etmek, şeytanlaşmak).
Şeytan da Melek de içimizde. Melek(takva yönümüz) ruhun paralelindedir. Yani secdededir. Şeytan(kötülük yönümüz) ise Ruha antiparaleldir. Yani secde halinde değildir. İçimizdeki iyi ses Melek özelliğimizin sesiyken kötü ses şeytan özelliğimizin sesidir. Nefis bu iki kutup arasındadır. Tercihlerinden sorumludur. Nefis sahibi olan biz bu şekilde imtihan olunmaktayız.
///////////////////////
Hannas ise içimizdeki şeytanla nefsimizin koalisyonundan ortaya çıkan bir yapıdır. Nefsimiz iki kutuptan birini, şeytan kutbunu seçerse ortaya Hannas çıkar. Ama melek kutbunu seçerse yani takvayı tercih ederse kendisinde bulunan şerre meyli kırmış olur. Ve nefsimiz böylece Ruha secde etmiş olur. Nefs itminana ermiş olur ve böylece Allah ondan razı o Allah’tan razı olarak Cennete girmiş olur. Girecektir.
Cennetteydik çünkü nefsimiz yoktu. Dünyadayız çünkü nefis sahibi oldurulduk. Yasak ağaca meyil ettik, ettirildik. Yasak ağaç bizim içimizde. Nefsimizdeki kötülüğe meyil vasfı. Her an yasak ağaçtan tatmaktayız kızıl elmaların tadını.
Nefs ayrı Ruh ayrı değildir. Nefsin kaynağı da Ruhtur. Ama Ruh tümelken nefis tekildir. Nefis Ruhun sınırlı, sorumlu, birimsel özelliğinin adıdır.
///////////////////////
Ruhumuz daha doğrusu Ruh doğmamıştır ve ölmeyecektir. Ama Ruh’un bize özgü özelliği olan nefs doğmuştur ve nefse ölüm tattırılacaktır. Nefis de ölmeyecektir. Sadace ölümü deneyleyecektir. Çünkü nefis benim özkimliğimdir. Bu kimlikle varım ve ahirette de bu ayrık kimliğimle varlığımı devam ettireceğim. Bu özgün kimliğimle işledim kötülüğü ve takvayı. Bu özgün kimliğime aktarıldı sevap ve günahlarım. Bu yüzden nefsim ölmeyecektir. Ölüm tattırılacaktır. Ben=Nefsim olarak ahiret ortamına uygun farklı bir taşıyıcı/beden ile varlığımı orada da sürdüreceğim.
///////////////////////
Allah her insan ölümü tadacaktır demiyor. Her Ruh ölümü tadacaktır da demiyor. Neden?
Çünkü insan= beden+nefistir. Beden araçtır. Ölümü tatmaz, ölür. Ruh için ise ölüm yada ölümü tatmak mevzu bahis değildir. Her NEFİS ölümü tadıcıdır diyor Allah. Benim birimsel özelliğimin adı nefistir. İşte ölümü tadıcı olan odur. Bu yüzden her insan yerine yada her ruh yerine her nefis ölümü tadıcıdır deniliyor.
Neden ölümü tadıcı? Çünkü Ahiret serüveni adına farklı fizik koşullar için farklı fizik beden/araç alınacaktır. Bu araç değişikliğinde nefs ölmez.
Nefs ölecek olsa kim hesaba çekilecek?
///////////////////////
Nefis iki kutupludur demiştik. İki kutupludur ama doğası itibariyle de kötülüğe meyilli yaratılmıştır. Nefis Kötülük kutbunu tercih etmeye, takva kutbuna aykırı davranmaya meyillidir. Bunun bir üstünde olan Ruh ise nefsin akıl hocasıdır. Danışmanıdır. Ruhtaki akıl özelliğimiz sayesinde pozitif işleri yapmamızın uygun olacağını biliriz. Nefiste iki ayrı kutup mevcutken bir üst yapı olan Ruhta tek kutupluluk mevcuttur, mutlak hayır, mutlak güzellik kutbu.
///////////////////////
Halifelik dağlara, taşlara değil insana verilmiştir. Çünkü dağların, taşların ruhu vardır ama nefsi yoktur. Ruh ile beraber nefs sahibi olduğumuzdan dolayı sorumluluk alabilecek özellikte olan biziz. Bu yüzden biz ahseni takvimiz, eşrefi mahlukatız. Pekala cinler???
///////////////////////
Bizde Ruhun bir özelliği olan nefs varken hayvanlarda ise başka bir özelliği olan içgüdü vardır. Ya Bitkilerde???
Cansız saydığımız nesnelerde ise Salt Ruh özelliği mevcuttur. Bu yüzden örneğin ,ağaçlar, bitkiler yada gökcisimleri sürekli secde ve tesbih halindedir. (lütfen secde ve tesbih kelimelerini Kur’andan inceleyiniz)
///////////////////////
Üstteki yazı sadece bir yorumdur. Yanlışlarının bulunması muhtemeldir. En doğrusunu Allah bilir. Zaten bize bu konuda “az bilgi” verilmiştir.
Saygılar
hayatin kaynagi yada hareketi gerektiren enerji gibi mi diyorsun ? Alperen dost
(Sad 72) "Onu kıvama erdirip içine ruhumdan üflediğimde, önünde secde ederek eğilin!"
Üstteki ayetlerde de görüldüğü gibi Allah Ademe RUH’undan üflediği(?)an Adem canlanıyor. Ruh ile Ademe CANLILIK veriliyor.
Ben Ruh ve Nefs konularında hanif dostumun görüşlerine katılmıyorum.
Ruh ne vahiy demektir. Ne de Cebrail. Ruhul Kudüs (kutsal ruh) Cebrail’in bir sıfatıdır. Zira Cebrail ve diğer tüm melekler salt Ruh sahibi varlıklardır. Vahiy taşıyıcı Melek=Salt Ruh Cebrail olduğu için bu özellik onu ayrıcalıklı kılıyor ve bu yüzden Kutsal Ruh olarak anılıyor.
Benim bilgime göre; Ruh Allah’ın Hayy isminin bizdeki yansımasıdır. Hayy demek hayat sahibi demek, canlı demek malum. Maddedeki canlılık Allah’ın bu Hayy isminden geliyor.
Mikro-Makro her şeyde bu CAN var malum. Ruh ilahi elektrik akımıdır. Daha doğrusu elektrik trafosudur. Kablolarla nasıl tüm şehre her eve elektrik verilirse, bu ilahi trafo ile de her maddeye CAN verilir. Nasıl ki aynı trafodan beslenen her evin kendi birimsel, ayrı elektrik akımı yoksa her insanın yada her varlığın kendine özgü ayrı bir ruhu yoktur.
Ayrıca nasıl ki evimizde değişik elektrikli aletler vardır. Her birinin bu aynı elektrik enerjisiyle kazandığı canlılık, işlev, özellik ayrıdır. Bunun gibi Tek Bir RUH ile mikro-makro her varlık farklı bir hayatiyet özelliği kazanır.
Ruh tektir ve Allah’tandır. Her şey Allah’tandır ama RUH için özellikle Allah’tandır denmesi incelemeye değer.
Senin benim ayrı ruhlarımız yok ama senin benim ayrı nefislerimiz var. Aslında nefsin kaynağı da RUH olmalı. Nefs demek ayrık kimlik demektir. Ayrık kimliklerimizin var olması da imtihanı anlamlı kılıyor. Yani sınanma olabilmesi için nefis sahibi olmamız gerekiyor. Ve yine sınanma olması için nefse iki özellik ilham edilmiş olmalı. Kötülük ve Takva. Şeytan ve melek özelliği diyelim buna.
Biz doğduğumuzda bize verilen öncelikle RUHtur. Çünkü hayat (hayy) sahibi olmamız gerekiyor önce. Ama bununla beraber bize ayrık kimliğimizin (nefsimizin) de verilmesi gerekiyor.
Ruh bize özel olarak yaratılmıyor. Sadece ilahi trafo merkezinden bir kablo da bize bağlanıyor. Ama bu akım içine ayrık kimliğimiz yani nefsimiz de kodlanmış. İşte bu bize özgü.
Hasılı kelam bize Ruh da veriliyor nefis de. Ama Ruh bize özgü değilken nefs bize özgü. Bizim birimsel saydığımız Ruhumuz belki su içindeki buz kalıpları gibidir. Her buz kalıbı aslında SUDUR. Birimsellik görecelidir.
Hz. İsa’da kuş görümünde bir şey yapıyordu. Ve ona üflüyordu(?). Ve bu işlemin sonucunda cansız olan o nesne can kazanıyordu. Hayat sahibi bir kuş oluveriyordu.
Onu, Beniisrail’e şöyle konuşan bir resul yapacak: “Şu bir gerçek ki, ben size Rabbinizden bir mucize getirdim: Ben, çamurdan, kuş görünümünde birşey yapar, ona üflerim de Allah’ın izniyle kuş oluverir.Ben, körü ve abraşı iyileştirir, ölüleri Allah’ın izniyle diriltirim.Evlerinizde yemekte ve biriktirmekte olduklarınızı size haber veririm.Eğer inananlarsanız, bunda sizin için tam bir mucize vardır.” (Ali İmran 49)
Sizin yetkiniz yok foruma yeni mesaj ekleme Sizin yetkiniz yok forumdaki mesajlara cevap verme Sizin yetkiniz yok forumda konu silme Sizin yetkiniz yok forumda konu düzenleme Sizin yetkiniz yok forumda anket açma Sizin yetkiniz yok forumda ankete cevap yazma
HABERLER
Etkin Konular
Kullanıcı Listesi
Yardım
Kayıt
Giriş
Hanif Dostlar Ana Sayfa -> Genel Tartışma
Konu: İNSANda ve CİNde ruh var mı?
