Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Göbeklitepe Şanlıurfa'mızın 15 km kuzeybatısında bir hüyük. Orada şu an için insanlık tarihinin en eski tapınağı bulundu. Yaşı: 12 000 (onikibin) yıl. Yapıldıktan 1 000 (bin) yıl sonra üstü bilinçli bir şekilde toprakla örtülmüş.

Video (yorumsuz): http://www.youtube.com/watch?v=wvKmq2AJ3FI&feature=relat ed

Video (İngilizce): http://www.youtube.com/watch?v=uFgcmXRHcLU

Geleneksel düşünceye göre insanoğlu önce yerleşik yaşama geçti; sonra dinler ortaya çıktı. Fransız düşünürü Jean Jacques Rousseau, “Şehir dini yarattı” derken bunu vurgular.

Oysa Anadolu insanı MÖ 9000’de yerleşik yaşama geçti; Göbektepe tapınağı ise bundan 1 000 yıl önce yapıldı. Tapınakta elde edilen bulgular kanıtlıyor ki insanlar önce din edinip orda tapınaklarını yaptılar, sonra yerleşik yaşama geçtiler. 

Şehir, dini yaratmadı; din, şehri yarattı.

Göbeklitepe’deki tapınağa dua etmeye gelen insanlar karınlarını doyurmak için hayvan avlayıp meyva toplayan göçebelerdi. Tepedeki tapınağın çevresine konakladılar ve giderek yerleştiler. Yani göçebelikten yerleşik yaşama geçişi din tetikledi. 

Ve öcelikle oranın hayvanlarını tükettiler, meyvalarıyla karınlarını doyuramaz oldular. O yüzden ekime, dikime yöneldiler.

Stanford Üniversitesi’nden Ian Hodder: “Teorilerimizin hepsi yanlışmış.” Uygarlık tarihinin yeniden yazılması gerekiyor. NEWSWEEK DERGİSİ (http://www.newsweek.com/id/233844/page/2)__________________________

http://www.google.com.tr/search?sourceid=navclient&hl=tr &ie=UTF-8&rlz=1T4GZAZ_trTR357TR357&q=gobekli+tep e+%28picture%29

*

Arkeolog Schmidt: "Göbeklitepe dünyanın en eski kutsal yeri"




URFA / On yıldır Urfa’daki Göbeklitepe’de kazı çalışmaları yürüten Alman arkeolog Klaus Schmidt bölge için "dünyanın en eski kutsal yeri" dedi.

Urfa Göbeklitepe’de on yıldır çalışan Alman arkeolog Klaus Schmidt, bulduğu 11 bin 500 yıllık yontulmuş taşların dünyanın en eski tapınağının parçaları olduğunu söyledi ve ‘’Bulunan 11 bin 500 yıllık yontulmuş taşlar bize buranın dünyanın en eski ve en kutsal yeri olduğunu gösteriyor’’ diye konuştu.



Alman "Der Spiegel" dergisinin, "Adem ile Havva’nın yaşadığı cennet" diye, geçen yıl kapak yaptığı Göbeklitepe’de toprağı işlememiş, tabak çanak bile yapmamış olan insanların yaşadığını belirten Schmidt, kazı alanını gezen Amerikan Smithsonian dergisine yaptığı açıklamada, daire şeklinde dikilmiş 5 metre yüksekliğindeki sütunları göstererek "İşte dünyanın insan yapısı en eski kutsal yeri" diyor.




Bu sütunlardan bazılarının üzeri boş, ancak bir kısmının üzerine tilki, aslan, akrep ve akbaba figürleri kazınmış. Schmidt, 4 yönden bütün vadiyi tepeden gören tapınaktan 11 bin yıl önce henüz bakir ve yemyeşil olan arazinin cennet gibi göründüğünü tahmin ediyor.






GÖBEKLİTEPE TARİH BİLGİLERİNİ ALTÜST ETTİ

Göbeklitepe’de 1993 yılından bu yana kazılar yürütülüyor. Alman arkeolog Klaus Schmidt Göbeklitepe’de en uzun süre çalışan bilim insanlarından biri. Schmidt, Göbeklitepe’yi bir “süpernova” olarak nitelendiriyor. Göbeklitepe’nin önemi insanların bundan 11 bin yıl önce tarım devriminden önce henüz avcılıkla geçindikleri çağda yerleşik yaşama geçtiklerini göstermesi.




O dönemde Urfa tümüyle şamfıstığı, meşe ormanları ve yemyeşil çayırlarla kaplıydı. Ortalık ceylan sürüleriyle doluydu. Uzaktaki yüksek volkanlar en ince obsidyeni yani bıçağın, hançerin ve ince uçlu her şeyin hammadesini sağlıyordu. İşte 11 bin yıl önce bu bölgede yaşayan kabile toplumu, benzerini ancak firavunlar devrinde görebileceğimiz dağ gibi bir tapınağı yaptı. Tapınağın en yüksek dikiti tam 12 metre boyunda. Yerleşkenin içindeki taş ocağında ise 9 metre uzunluğunda ve 50 ton çektiği düşünülen bir kaya kütlesi bulunuyor.




Yerleşkenin evlerinde kapısız odalar var. Yatma ve yemek odaları ayrı. Bulgulara göre salonlarda ceylan eti yeniyor ve deriler üzerinde yatılıyordu. Odalarda ilkçağ insanın üzerinde uyuduğu ilkel divanlar da var. Kadınlar çocuklarıyla beraber büyük bir yatakta, erkek ise kenarda daha küçük bir yatakta uyuyordu. Daha önce insanın ilk yerleşik yaşama geçtiği yer olarak Filistin düşünülürdü. Filistin'deki kalıntılar M.Ö. 7 bin yılına ait. Göbeklitepe’dekiler ise M.Ö. 9.500 yılından kalma.






ÖLÜLER YATAKLARIN YANINA GÖMÜLÜYOR

Yerleşkedeki bir diğer ilginç bulgu ise ölülere yapılan ritüeller. Bilim insanlarına göre yerleşkedeki yataklar aynı zamanda mezar görevi de görüyordu. Ancak bu mezara konmadan önce uzun bir tören yapılırdı. Bu yerleşkede ölenler, vücutların çürümesi ve akbabalar tarafından yenmesi için önce açık bir alana bırakılırdı. Daha sonra kalan kemikler değişik renklere - toprak sarısı, vermiyon, malakit, azürit - boyanarak yatakların altına gömülürdü. Kafatasına ise özel bir ilgi gösteriliyordu. Ölenin yakınları kafayı gövdeden ayırdıktan sonra üzerini balçıkla kaplayıp ölen yakının yüzünü modellemeye çalışırlardı. Göz çukuruna da midye kabuğu veya değerli bir taş konurdu.

Göbeklitepe’ye benzer bir şekilde 1992 yılında ATRK Barajı’nın suları altında kalan Nevali Çori’de, konut benzeri yapıların ve havalandırma delikleri olan ambarların yanı sıra karmaşık yapılı mozaik tabanları olan bir tapınak bulunuyordu. Yaklaşık 10 bin 500 yıl önce yapılmış olan tapınak, üzerlerinde insan kabartmalarının yer aldığı destekler, bir mihrap, taştan oyulmuş, yılanlardan saç örgüleri olan bir büst, ayrıca insan-hayvan arası figürlerden kopan parçalardan oluşuyordu.





Göbekli Tepe’de ise kazıbilimciler bugüne kadar çapları 15 metreye varan daire biçimli üç alan ortaya çıkardılar. Kazı yerinde bulunan 16 destek ve kireçtaşı plakası üzerinde aslan, yılan, öküz, koç, tilki ve turna kabartmaları ya da bunların taşa kazınmış figürleri yer alıyor. Tapınağı, ayrıca doğal boyutlarında, taştan oyulmuş yabandomuzu, kaplumbağa ve akbaba heykelleri süslüyor.

Ayrıca Nevali Çori’de bulunan bir insan heykelinin aynısı Göbekli Tepe’de de çıkarıldı. Kazıbilimciler şu ana değin elde dilen kalıntılardan, bu yerleşim alanının en az 11 000 yıllık olduğunu hesaplıyorlar ama daha eski dönemlere ait olabilir; çünkü henüz alt tabakalara ulaşılamadı.

1994 yılından beri Şanlıurfa’daki Göbekli Tepe’de kazıları yapan Alman arkeolog Klaus Schmidt, 14 yıllık çalışmasının sonuçlarını açıkladı.




11 bin 500 yıl öncesine ait kalıntılar buranın yerleşik yaşama geçilen ilk bölge olduğunu gösteriyor. Tarihte ilk tarım etkinliği de burada başladı. Son birkaç yıl içinde yabancı basının ilgi odağı olan ve tarihteki ilk tapınak diye bilinen Göbekli Tepe bölgesi, bir kez daha tarihçileri şaşkınlık içinde bıraktı.

14 yıldan bu yana Göbekli Tepe’deki kazılara başkanlık eden Alman arkeoloji profesörü Klaus Schmidt’e göre Göbekli Tepe tarih kitaplarını değiştirecek kadar büyük bir eser. Bundan 11 bin 500 yıl önce tarihin ilk tapınağı olarak inşa edilen Göbekli Tepe, şimdiye kadar bilinen en eski yapılardan bile en az 5000 yıl daha eski. Stonehenge ve Piramitler onun yanında yeni kalıyor.



Harvard da geliyor

Burada çalışmalar yürüten Alman ve Türk arkeologlara göre Göbekli Tepe tarihte yaşanan ilk ve en büyük sosyal devrimin kanıtı. Burası göçebe avcıların ilk kez yerleşip tarıma başladıkları yer. DNA testleri de Göbekli Tepe’nin hemen yakınlarında Nevali Cori bölgesinde ilk kez MÖ 9000 yılına ait buğday tohumlarının izlerini buldu. Bu gelişmeler sonrasında dünyaca ünlü Harvard Üniversitesi Göbekli Tepe’yi incelemek üzere Şanlıurfa’ya bir ekip gönderdi.

Buranın insanların yerleşik hayata geçisi, hayvanları evcilleştirmesi, tarım ve dini ayinlerle ilgili olarak tarih kitaplarını değiştirebilecek bilgileri gün yüzüne çıkarması bekleniyor.




‘Adem ile Havva’nın cenneti burası’

Dünyaca ünlü haber dergisi Der Spiegel de, 11 bin yıl geriye uzanan cennetin izlerinin arkeologlar tarafından Türkiye’nin doğusunda bulunduğunu yazdı. Dergi, İngiliz yazar David Rohl’ün en çok satan kitabı “Efsane”yi kaynak göstererek, cennetten kovulan Adem ile Havva’nın da burada yaşadığını öne sürmüştü.

Haberde Adem ile Havva’nın cennetten atılmasından sonra burada toprağı işlemeye başladığı ve ilk tarımın da burada yapıldığı belirtilmişti.


* Haberin gerçeği yansıtmadığını belirten Alman arkeolog, bir İngiliz’in 10 yıl önceki araştırmasından yola çıkılarak yapılan dergi haberinde, İran’daki Urbia gölü ile Göbeklitepe’nin karıştırıldığını söyledi.

Kazı Başkanı Klaus Schmidt, “Göbeklitepe önemli bir tapınak alanı. Ama Adem ve Havva ile ilgisi yok” diyor.


Max Planck Enstitüsü’nün Köln’de bitkiler üzerine yaptığı araştırmada vardığı sonuca göre 68 yeni buğday çeşidinin ve öteki tüm tahılların kökeni Karacadağ eteklerinde bugün de halen yetişen yabani buğday bitkisidir.



İngiliz yazar David Rohl’ün tezine göre bundan 11 bin yıl önce taş devrinde insanlar Türkiye, Suriye, Irak ve İran sınır bölgesinde avcılıkla yaşıyordu. Daha sonra burada yerleşmeye, toprağı işlemeye başladılar. Buna koşut olarak uygarlık yol aldı. En yüksek uygarlık burada oluştu.

“İncil’de belirtilen cennette akan dört ırmaktan ikisi Dicle ve Fırat'tır. Adem de İncil’e göre ilk buğdayı burada öğüttü ve tarımın temelini attı. Kabil burada çiftçiliğe başladı. Ko9nup göçen ve avcılık yapan insanlar ilk kez burada yerleştiler ve av silahlarını bırakıp toprağı işlemeye başladılar. Hayvanları evcilleştirip onlardan yararlanmaya başlayan insan kendisine ev ve yatak yapmayı, topraktan çömlek yapmayı ve yetiştirdiği bitkilerden beslenmeyi öğrendi. Max Planck Enstitüsü’nün yaptığı araştırma da ilk evrimin Türkiye’nin doğusunda olduğunu kanıtlıyor. Göçebelikten yerleşik düzene geçiş sancılı oldu, insanlar büyük evrim geçirdi.

(1)İsa’dan 10 bin yıl önce avcılıkla yaşayan insanlar zengin bir bitki örtüsünün bulunduğu bu bölgede avlanıyordu. Bölge hayvan sürüleriyle doluydu.

(2)İsa’dan 7 bin 500 yıl önce hayvanlar azalmaya başlayınca açlık başgösterdi ve insanlar biraraya gelerek köyler oluşturmaya, bitkilerle beslenmeye başladılar; yaşam biçimini tamamen değiştirmek zorunda kaldılar. Açlık insanları yenilikler bulmaya zorladı. İnsanoğlu buğdayı öğütmeyi öğrendi. Toprağı eğilerek işlemek ve buğdayı öğütmek öyle zodu ki, insanın iskelet biçimi değişti. Hayvanları evcilleştirmek de kolay olmadı. Çitler içine kapatılan hayvanlar önce şok yaşadı. Hayvanlardan ürün alınması uzun zaman aldı. ”

Göbekli Tepe

Bu akeramik Neolitik yerleşim, Urfa’nın 15 km kuzeydoğusunda, Harran Ovası’nın kuzey kenarında bulunan Germiş Dağları’ndadır. Tepe ayrıca Ziyaret adıyla da bilinir. 15 m yüksekliğindeki höyükteki kazı çalışmaları, 1995 yılından beri Şanlıurfa Arkeoloji Müzesi ile ortak olarak, Harald Hauptmann başkanlığında ve Klaus Schmidt’in arazi sorumluluğunda İstanbul Alman Arkeoloji Enstitüsü tarafından gerçekleştirilmektedir. Bu önemli dinsel tören yerleşkesinde bulunan anıtları korumak için bir üstörtü yapılmıştır.

Kalıntıların üst 1 metresi Akeramik Neolitik B (PPNB) Dönemine tarihlendirilmekte, dikdörtgen odalı daha geç yapıların da bu döneme ait olduğu düşünülmektedir. Bunun altında yer alan 14 m ile büyük oval planlı yapı adaları ya da tanımlı alanlar ise Akeramik Neolitik A (PPNA) Dönemine aittir.

2004’e kadar dört kutsal alan ile bir teras/istinat duvarı tanımlanmıştır. Yapı Adası D’nin çapı 20 metreden geniştir. Oval planlı ve 5 m yüksekliğe kadar korunmuş moloz taş duvarlara sahiptir; ortasında tek başına ayakta duran iki adet T-planlı ayak ile duvar içinde başka destek ayakları bulunmaktadır. Bu düzenleme, yerleşim için prototip bir plan olarak tanımlanmıştır. Yapı Adası D içinde yer alan ayaklardan biri yılanlarla bezenmiş, (2003’te bulunan) bir diğerinin üzerinde ise yılan, akrep ve örümcek betimlemelerine rastlanmıştır.

Tüm yapı adalarının bilinçli olarak toprakla örtüldüğü ve böylece bozulmalarına engel olunduğu anlaşılmaktadır. Bu toprak dolgu için belirlenen radyokarbon tarihlendirmeleri, tabakanın üst kısmı için M.Ö. radyokarbon yılı 7.600-7.200 ve alt kısmı için M.Ö. radyokarbon yılı 8.240-7.780’dir. Dolgu malzemesinin, yerleşime ait döküntü ve molozlarla benzerlik göstermesi dikkat çekmekle birlikte, nereden getirildiği bilinmemektedir.

2004’te tapınak adalarının hemen arkasında açılan yeni bir alanda küçük oval planlı evlere ait duvarların üst kısımlarına rastlanmış ve burada ilkine bitişik ikinci bir yerleşke daha bulunduğu belirlenmiştir. Bu alan 2005’te incelenecektir. Yüzey buluntuları arasında, Çatalhöyük’te bulunan bir örneğe benzeyen, bir elinde bir baş tutan bir figür ile bir kaide üzerine yerleştirilmiş bir aslan heykeli sayılabilir; öte yandan temizlik sırasında ortasında bir delik ve üzerinde alçak rölyefli iki tilki betimi bulunan bir taş levha ortaya çıkarılmıştır.

Yerleşimin bölge çapında önem taşıyan bir dinsel tören alanı olduğu düşünülmektedir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Güncelleme.