Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sayin Cin 13 bahsetiginiz Partheno( bakire) -genesis(dogum) hakkinda detayli arastirmalarim var fakat Meryem hakkinda anlatilanlardan farkli bir durum soz konusu. Bu bazi bitki ve hayvan turlerde olagan karsilasilan bir hal. Mamal olarak ilk kez bu durum 2004 te labaratuvar ortaminda yuzlerce fareye denenerek iki disinin yumurtasindan  nucleuslarin birlestirilmesi sonucu olusmustur. Bunlardan yalnizca kaguya ismi verilen fare yasayabilmistir. Meryem'in hangi labaratuvar ortaminda olagan halin haricinde hamile kalmasi soz konusu olabilir. Zaten Kuran'daki anlatim toplumun mitolojik anlatimindaki bir abartmayi onlara geri soylemekten ibarettir. Burda cok sonralari gerceklesecek bilimsel bulusun labaratuvar haricinde gerceklestirilmesi degildir. Amac, kabullenilen Meryem'in dogum sekline istinaden oglunu tanrilastiranlara, Allah'in oglunun olmayacagi anlatilmaktadir. Tartisma bir kadina erkek dokunmadan onun hamile kalip kalamayacagi degildir.

Allah'a emanet.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Altay Türkleri’nin yaratılış destanı (1)

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Merhaba Cin 13, hassasiyetinize katiliyorum. Sizin bu konuya yonelik bilginizin oldugu hususunda hic bir suphem yok, yanlis bir anlama olduysa duzeltmek isterim.

Benim kisa bir serh dusmemin sebebi, Meryem olayinin meshur versiyonuna Kuran'da  referans veriliyor olmasindan yola cikilarak bir inanc tabusunun cikarilamayacagidir. 

Bu durumu gunumuzde yapilan biyolojik labaratuvar deneylerinin sonuclarina benzer olarak gorup, meryemin bu sekilde hamile kalmis olabilecegini soylememizin temel espiriye golge dusurecegine inaniyorum. 

Meryem ve Isa kissalarindaki bakire, Allah'in oglu gibi tanimlamalarin,yanlis  degerlendirilmesinin Isa'nin yasadigi donem icin bunlarin ifade ettigi anlamlara ulasmamiza engel olacagindan  oturu, bu hususa ozel dikkat cekmek istedim.

Bakire  ve Allah'in ogullari kelimeleri  yahudi kulturundeki anlamlarindan  uzaklastirilarak bildigimiz anlamlara kavusturulmuslardir. Yahudi kulturunde Allah'in kullari anlamindaki bu ifade yunan-roma ( Greco-Roman ) kulturune aktarilirken islenen kasitli veya yanlis aktarim,   yahudi merkezden cok   centile(Gentile) kesimde populer olan hristiyanlikta cok farkli bir inancin olusmasina sebeb vermistir. Boyle bir inanc ortaminda bakire kelimesi de  kacinilmaz olarak yeni bir anlama kavusmaktadir.  Tamamiyle sosyolojik bir olusum olarak karsimiza cikan bu olayi biyolojik izahlarla aciklamamiz pek mumkun gorunmemektedir. 

Kuran kissa olarak anlattiklarini muhataplarinin bildiklerinden derlemistir. Bu bilgileri sirke karsi olarak verdigi mesajlarina malzeme olarak kullanmis ve resulunu verdigi mucadelede bunlarla guclendirmistir. Bazen butun bilinenler ayni birakilmis fakat anahtar kisimlarin  icerigi  degistirilerek  yeni bir anlayisin olusmasi saglanmistir.

Allah'a emanet

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Kur'an kıssalar üzerinden mesaj vermiştir, asıl amacı budur zaten… Peki, bu amacı güderken o toplum tarafından bilinen doğru-yanlış (hikaye, mit…, efsane, masal, kıssa vb.) ayrımı yapmadan ne varsa  olduğu gibimi aktarmış!? Yoksa asıl amacı kıssalar üzerinden hisse vermek ve aynı zamanda muhatapları tarafından rölatif anlaşılmaya müsait bir dil mi kullanmıştır.

Kanaatimce kıssalarda anlatılanın, bakanın fotoğrafı nasıl okuduğuyla, meseleye hangi pencereden baktığıyla da bir ilişkisi var. O zaman şu soru sorulabilir, her bakma her okuma farklı olacak, o zaman kıssada anlatılan hangisi?. Hepsi desem, yada hiç biri, bütün bir meseleyi çözmeyle alakalı derim… Şöyle bir örnek verebiliriz.

Allah odur ki gökleri, görebileceğiniz bir direk olmadan yükseltti, sonra Arş üzerine istiva etti (mülkünün tahtına oturdu), güneşi ve ay'ı iradesine boyun eğdirdi. Her biri, belli bir süre için akıp gitmektedir. (Yaratma) işi(ni) düzenler, ayetleri açıklar ki, Rabbinizle karşılaşacağınıza kesin olarak inanasınız. (RA'D/2)

Bu direğin ne olduğu dün farklıydı bugün farklı, güneşin ve ayın akıp gitmesi dün farklı, bugün farklı…

Burada öyle bir dil kullanılmış ki her dönem farklı anlaşılıyor, peki bu anlatılanlar/anlaşılanlar yanlış mı!? Elbette ki değil. Anlatılan doğru anlaşılan (farklı farklı olsa da) doğru…

Vahye ilk şahit olan insanlar güneşin-ayın akıp gitmesini doğudan doğup batıdan batan, yakın tarihte ise güneş sabit sadece dünya etrafında dönen, çağımızda ise galaksiler güneş sistemleri hepsi hareket halinde akıp gitmekte… İşte bunların hepsi kendi döneminde doğru ve ayetin anlattığı da bunların anladığıdır.

Davut ile Süleyman’ı da (an); hani onlar, toplumun davarının yayıldığı bir ekin hakkında hükmediyorlardı, biz de onların hükümlerine tanık idik. O hükmü Süleyman’a bellettik. Onların hepsine de hükümdarlık ve bilgi verdik. Davut'a dağları ve kuşları boyun eğdirdik, onunla beraber tespih ediyorlardı. Biz (bunları) yaparız. (ENBİYÂ/78,79)

Bu kıssada anlatılan iki hâkimin ayrı görüş sergilediği, birinin daha isabet ettiği şeklindedir.

(Çocuk) Onun yanında koşma çağına erişince (İbrahim ona): "Yavrum, dedi, ben uykuda görüyorum ki ben seni kesiyorum; (düşün) bak, ne dersin?" (Çocuk): "Babacığım, sana emredileni yap, inşallah beni sabredenlerden bulacaksın." dedi. İkisi de böylece (Allah’ın emrine) teslim olup (İbrahim, kurban etmek için) çocuğu alnı üzerine yıkınca, Biz ona: "İbrahim!" diye ünledik. "Sen rüyayı doğruladın, işte biz, güzel davrananları böyle mükâfatlandırırız!" Gerçekten bu, apaçık bir sınav idi. (SÂFFÂT/102-106)

Burada da İbrahim a.s meseleyi yanlış anlamış bir içtihatta bulunmuştu, olay yanlış olmasına rağmen İbrahim a.s tarafından doğru olarak okunmuştu. Allah’ta, yanlış olan bu İbrahim’in doğrusunu, güzel davranma olarak ele almıştır.

Sadece kıssaları değil, her konuda insanların ister toplumsal isterse bireysel olsun, meseleyi ele alışları farklı olduğundan farklı yorumlar ve farklı anlayışlar ortaya çıkacaktır. Bu yüzden her yorumu/anlayışı yerinde kendi şartları içerisinde okuyup değerlendirmek gerekir. Her anlayışın kendi döneminde doğruları ve yanlışları vardır ve bu o dönem has ve geçerlidir. Bir yönüyle de tarihle olan savaşımız bu yüzdendir.

Kıssaların asıl amaçladığını yakaladıktan sonra, ister bilimsel bakın, ister sosyal açıdan bakın, nereden bakarsanız bakın zenginlik olacağı kanaatindeyim. Allah basiretli kafaların doğru okuyacağını söylemiş.

Allah kıssalarda hem doğruyu söyler, hem de onlar üzerinden mesajını verir.

En doğrusunu bilen Allah’tır.

Selam ve dua ile.   

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

     Efrayim

     Sevgili asım

     selamlar....
sayın efrayim...
kanaatimce....
herhangi bir söz söylem öğüt vaaz öneri önerme kanun kural yaklaşım düşünce muhatabını daha dürüst daha erdemli daha cömert daha saygılı merhametli düşünceli efendi yardımsever mert dikkatli şefkatli onurlu sabırlı iyiliksever haddini bilir zalime karşı mazluma yoldaş kötülüğe düşman iyilğin askeri olmasına yaklaştırıyorsa ...
yani kuranın amacına hizmet ediyorsa...
kişiyi allaha daha iyi kul ve tüm yaratıklara  daha yararlı bir duruma doğru gitmesine yardımcı oluyorsa ....
ister tevratta yazsın ister incilde isterse bir kayanın üstünde ....
islamii dir  değerlidir ....
böyle bir amaca yardım etmiyorsa uğraşmaya değmez...     Demişsiniz.

       Havva'nın kime zararı var?

       Efrayim'in Tevra'tta,Yusuf Peygamberin oğlu diye yazılmış ise,ne var bunda?

       Sela, Kuran-ı Kerim'de geçmez ama Tevrat'ta geçmesinin kime ne zararı var?

       Adem'in iki oğlundan birinin adı Habil, diğerinin adı, Kabil. Kuran-ı Kerim'de, bu isimlerden bahsedilmez ama, Tevrat yazmış biz müslümanlar da kabul etmişiz ne var bunda?

       Amin, Kuran-ı Kerim'de yok ama Tevrat'ta yazması bizim için yeterli değilmi? v.s v.s v.s

       Sevgili asım...

        Hangi gerekçeyle olursa olsun, yukarıdaki terimler, ayetlerde yoksa benim gölümde, hayatımda, dualarımda, anlayışımda da yoktur, olamaz da. Nedeni, ayetim kabul etmemiş, ben niye çeşitli gerekçelerle kabul edeyim?

        Sevgi, ile,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

Benim nacizane kanaatim; "Kıssa'dan Hisse"dir.

Misal vermem gerekirse;

Süleyman(a.s) güçlü ordusuyla ilerlerken, dişi "karınca": "yavrularım yuvanıza girin, süleymanın ordusu "farkında olmadan" sizi ezmesin" der. Süleyman(a.s) bunu duyar. Süleyman(a.s) Allah(a.c) şükreder."

Şimdi bu kıssada anlatılan "hisse" sülyeman(a.s)'ın hayvanlarla konuşması mı? Yoksa çok güçlü olmasına rağmen, "karıncayı" incitmekten korkan bir ordu mu?

yani Kur'an'ı Kerim maksadını ve muradını nasıl söylüyor?

Yunus(a.s)'ın "balığın karnında" kalması mı? "İçine düştüğü sıkıntı/dert mi?"

İbrahim (a.s)'ın "zürriyetini" tevhide "nezretmesi mi?" veya "oğlunu yatırıp kesmesi mi?" ve bu olay Allah(a.c) tarafından takdir alıyor olması ilginç değil mi?

"Deve yi kesmek mi?" veya "kamu malını yemek mi?"

tekrar etmekte fayda görüyorum:

Kur'an'ı Kerim, "maksadını ve muradını nasıl söylüyor?"

Elbetteki Allah(a.c) her şeye gücü yetendir.

selam ve dua ile,

rıdvan

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

muhliskul yazdı:

Evet Kuran Meryem'e bir erkek dokunmamis oldugu halde cocugunun olacagini,onun besikte konusacagini ve daha nice mucizeleri sergileyecegini nakletmistir. Nuh'a, Ibrahim'e Musa'ya v.b yonelik bilinen  mucizelerden bahsetmistir. Benim soyledigim bunlarin kuran'da olmadigi degildir. Kuran'in bu bilinenleri kissa olarak anlatarak baska mesajlar verdigini soyluyorum. Kuran bunlari bilmeyen topluma ,yeni kissalar anlatmiyordu. Bilakis bunlari cok iyi bilenlere bildiklerini tekrar ediyordu. Oyle tekrar ediyordu ki, onlari yoldan cikaran bilgiler panzehir niteligi tasimaktaydi. Iste butun mesele bu inceligi kavramakta.

 Kuran'i keloglan  hikayesi anlatan bir kitap haline getiren zihniyetin rahatsizligini hic yadirgamiyorum. "

demişsiniz...

bu görüşlerinize katılmıyorum...

kuran bütüncül bakmamışsınız...

yukarıda yazdığım ayetleri değerlendirdikten sonra düşüncelerinizi yeniden gözden geçirmenizi tavsiye ederim...

ayrıca kıssaların nasıl anlaşılması gerektiği ile ilgili yanlış bir yoldasınız....

ibrahimim güzel yazmış orayı bir daha okuyunuz..

selam ve dua ile.....

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

ilgilenen arkadaşlara;

1. "muhammed ahmed halefullah'ın (çev. Şaban karataş), "Kur'an'da anlatım sanatı" Ankara okulu." 

2. "kur'an kıssalarının anlam ve değeri" "ıv. Kur'an haftası kur'an sempozyumu. 17-18 ocak 98" Fecr yayın evi.

eserlerine bir göz atmalarını öneririm.

selam ve dua ile,

rıdvan

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Allah razı olsun Rıdvan Kardeşim, dediklerinize katılıyorum.

'' kıssa'dan hisse '' alınması gereken  ;( gerek kıssa'lardan ve gerek Peygamber davranışlarından...) bizim / bizden sonrakilerin zamanşumül , cihanşumül bir biçimde sürekli ihtiyacımızın olacağı kesinlik taşıyan , alınması elzem , vak'a dan pay; vak'a dan nasib'tir, bütün bunlar...

misalen:

Peygamberlerin tüm davalarının aslının ve esasının tevhid-şirk davası üzerine bina edildiğini,

- Adem'den tövbe edip arınmayı , hatalardan dönebilme faziletini...

- İbrahim'den, tefekkür, taakkul edip, Yüce Ğalık'a yürekten bağlanıp teslim olmayı, munib( asi olmayıp,tek Allah'a yönelen), hâlim, evveh ( çok içli ), ince kişilik örneğini, tevhid uğruna girişilen şanlı ve kutlu mücadeleyi...

- Yusuf'dan, Allah'ın yasak çizgilerine , tüm kalbî temayüllerini dizginleme gayretini gösterip ictinab edebilmeyi, harama karşı ihtiraz'da bulunabilmeyi, hainlik etmemeyi, dürüstlük ve vefa'nın önemini...

- Eyyüb'den bela, imtihan, hastalık, Peygamberlik görevi karşısında sabbar ve şâkir bir âbd / bir kul olabilmeyi, yılmamayı, pes etmeden yoluna devam etme gayretini , azimetini...

- Musa'dan, problem üretme merkezi gibi çalışan toplumunu, büyük bir gayret ve azimetle tevhid'e yönlendirme gayret ve azimetini, bütün dünya bir insan'a , hatta bir bebeğe kötülük etmek isterse bile Yüce Hafiz istemedikçe kimsenin ama hiç kimsenin , o bebeğin bile kılına dahi bir zarar veremeyeceğini, zalimlikte sınır tanımayan Fir'avn'e karşı dik durabilme izzet ve şerefini, yalnız Yüce Allah'a salat etmenin güzel ve hayırlı âkibetini...

- Süleyman'dan sahib olunabilecek en büyük dünyevi mülk'ün, ilmin, gücün  bile bir insanı azdırıp kibre, tuğyan'a sürüklememesi gerektiğini, Yalnız ve ancak Rabbine kul olma bilinciyle hareket edip, zaafiyet ve müstağnilik ten ictinab edebilme cehdini, ilahi hükümlere uygun hükmetmeyi...

Veddua

Muhabbetle