Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam dostlar son zamanlarda çevremden sıkça kabir azabını duyar oldum. İnsanlar dünya ve ahireti bir kenara bırakmış kabir azabına merak salmaya başlamış.

İleri sürdükleri ayet ise

mümin/46- Onlar sabah-akşam ateşe sunulurlar. Kıyamet çattığı gün, `Firavun'un adamlarını azabın en ağırına sokun' denir.

yukardaki mümin suresi 46. ayet. Bu ayette kabir azabının olduğunu hadislerden destek alarak savunanlar olmakla birlikte, aksini savunan görüş

Sûra üfürülür. Bir de bakarsın kabirlerden çıkmış Rablerine doğru akın akın gitmektedirler
Şöyle derler: “Vay başımıza gelene! Kim bizi diriltip mezarımızdan çıkardı? Bu, Rahman’ın vaad ettiği şeydir. Peygamberler doğru söylemişler.” yasin/51-52

ayetindeki "Peygamberler doğru söylemişler" kısmından yola çıkarak olmadığını savunur. (burada bir şaşkınlık görülmekte)

Kur'an bütünlüğünde dünya ve ahiret hayatına değinilirken kabir azabından bahsedilmemiş. Ancak yukardaki mümin/46 kabir azabına delil olabilirmi? Ve de bu ayetten ne anlamalıyız?

Bu konudaki görüşlerinizi bekliyorum.

selam,molla

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

İnsan önce kabirde sorgulanıyor diyelim. Ve burada bir netice çıkıyor. Buna göre Cennet yada Cehennem hayatı yaşıyor diyelim.

Sonra haşrediliyor ve yeniden sorguya çekiliyor. Neden yeniden sorguya çekiliyor? Zaten durumunun ne olduğu belli değil mi? Neden bir daha ona “oku kitabını” deniliyor? Neden kitabını sağdan yada soldan alması çok önemli oluyor bir daha? Neden bir daha mizanda(?) sevapları tartılıyor? Neden daha sonra yine sınanıyor ve kıldan ince kılıçtan keskin(?) sırat köprüsü üzerine sürülüyor? Kişinin nereye gideceği zaten kabirdeyken belli ise bu sorgu ve sınanmaya neden ihtiyaç var bir daha?

Bu  nasıl iş böyle? Bir adam on kere sorgulanmazki. Bu nasıl bir sistem, bu nasıl bir adalet?

Mizan Terazisinde sevap ve günahların tartılması ve Sırat Köprüsü üzerinde akrobatik faaliyetlere zorlanmamız. Bunlar da çok acaip değil mi?

Sembolik dil, mecazi anlatım diye bir şey yok mu?

Mizan Terazisi ve Sırat Köprüsü hakkında görüşleri olan dostlar varsa bilgilerinden istifade etmek isterim.

Saygılar

Not: Mürşidler Mizan terazisinin başında beklerler ve çaktırmadan sevap kefesine elleriyle bastırırlar. Ayrıca Sırat Köprüsünün başında da dururlar gelen müritlerini karşıya transfer ederler. Cehennemin kapısında dikilirler ve müritlerinin oraya atılmasına izin vermezler. Cennetin kapısında dururlar ve gelen müritlerini içeriye transfer ederler. Kevser Havuzunun başında dururlar ve oradan müritlerine kase kase su verirler. Ama en önce bu mürşidler Kabirde müritlerine yardım ederler. Nasıl mı? Münker Nekir geldiğinde mürşit de müridin ayakucunda hazır bulunur. Münker nekir sorar ve Mürşid efendi çaktırmadan kopya verir. Aynen böyle. Rabıta-i Mevtte bu konu tahayyül edilir. Zira ben de az yapmadım bu rabıtayı. Hasılı kelam bu mürşidler Allah’a rağmen müritlerine yardım edebilirler. Sapkınlığın sınırı mı var?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Sinan

Bu konu hakkında şu anda aklımda derli toplu, sunuma hazır halde bilgi malesef yok. Ama sırat, mizan gibi kavramların bize anlatılan şekilde olduğunu da düşünmüyorum. Şimdilik sadece aklıma yatmadığını belirtmek isterim. Kur'anımızdan bu kavramları teker teker incelemek lazım. Bu konu hakkında çalışması/araştırması olan dostumuz varsa öncelikle onun incelemesinden faydalanmak isterim. Ve bu sırat ve mizan konusu hakkındaki bakış açımı netleştirdiğimde/netleştirirsem sizlerle de paylaşırım elbette.

Saygılar

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

"Sura üflendi, iste onlar Bahirlerden rablerine kosuyorlar. Dediler; Vah bize yattigimiz yerden kim kaldirdi, Iste Rahmanin va'dettigi sey budur. Demek peygamberler dogru söylemis." (36/51-52)

"O gün Sur'a üflenir, ve o gün suçlulari gömgök süreriz. Kendi aralarinda gizli gizli konusurlar. 'Sadece on gün kaldiniz. Onlarin dediklerini biz daha iyi biliyoruz. En akillilari sadece bir gün kaldiniz' der." (20/ 102-104)

Gelenekçilerin iddiasına göre binlerce sene sabah akşam azab gören bu insanlar nasıl olurda on gün veya bir gün kaldık diyebilirler.Böyle bir şey mümkünmü

Fağsilu vucuhekum ve eydiyekum ilel merafig

yüzünüzü ve ellerinizi dirseklere kadar yıkayın

vemsehu bi ruusikum ve erculikum ilel ka,beyn

başınızı ve ayaklarınızı mafsallara kadar meshedin

Ennaru yu,radune aleyha uduvven ve aşiyyen ve yevme tekumussaatu.Edhilu ale fir,avne eşeddel azabi

Kıyamet saatinde de,sabah akşam ateşe sunulurlar.Firavun ve ailesini en şiddetliazaba atın (denlir)

Ayetlerin üstlerindeki cim ve tı durakları onların tamamı sonradan konmuştur ve hiç bir bağlayıcılığı yoktur. 40/46 da ise kasıtlımıdır bilmem ancak aşiyyen kelimesini üstüne cim durağı konarak cümlenin bittiği işaret edilmiş ki bu apaçık bir yanlış. Zira cümlenin siyak ve sibakına ters düşüyor. Aslında saat kelimesinin üstüne olması gerkirdi.

45- Allah o mümini, onların kurdukları tuzakların kötülüklerinden korudu. Firavun'un adamlarını ise, o kötü azab kuşattı.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

"Sura üflendi, iste onlar Bahirlerden rablerine kosuyorlar. Dediler; Vah bize yattigimiz yerden kim kaldirdi, Iste Rahmanin va'dettigi sey budur. Demek peygamberler dogru söylemis." (36/51-52)

Kardeşim zaten bu ayet bence kabir azabı olmadığının da bir göstergesidir. Zira "kim bizi kaldırdı" ve "demek peygamberler doğru söylemiş" gibi sözler, azap görüp sonlarının ne olacağını bilenlerin söyleyeceği sözler değildir 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Çevrenizdeki Bedevî Araplardan münafıklar var. Medine halkından da münafıklığa iyice alışmış olanlar var. Sen bilmezsin onları. Ama biz biliriz onları. İki kez azap edeceğiz onlara, sonra da çok büyük bir azaba itilecekler.(tevbe101) bu ayet bazı meallerde iki kez azap dünyada ve kabirde azap büyük azap cehennem azabı alarak yorumlanmış bu ayette anlatılan iki kez azaba uğramak ne olabilir?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam selam

bu konuda ayet olmadığını bakın bazı kaynaklar nasıl da güzel süsleyerek kapatıyorşar

lütfen her türlü dedikoduya kanmayalım,kuran okuyalım.

Kabir azabı.

Her insan ister ölerek toprağa gömülsün, ister boğularak denizin dibinde kalsın veya yırtıcı bir hayvan karnında bulunsun veya yanarak külü havaya karışsın, mutlaka kabir hayatı geçirecektir. İnsan öldükten sonra kabre konulunca, Münker ve Nekir adında iki melek, kendisine gelerek; "Rabbin kimdir? Peygamberin kimdir: Dinin nedir?" diye sorarlar. İman ve güzel amel sahipleri bu gibi sorulara doğru cevap verirler. Bu gibi ölülere cennet kapıları açılır ve Cennet kendilerine gösterilir. Kâfir veya münafık olanlar ise bu sorulara doğru cevap veremezler. Onlara da Cehennem kapıları açılır, oradaki azap kendilerine gösterilir. Müminler nimet içerisinde, sıkıntısız ve huzurlu yaşarken, kâfir ve münâfıklar ise kabirde azap göreceklerdir (bk. ez-Zebîdî, Tecrîdi Sarih, terc. Kamil Miras, Ankara 1985, IV 496 vd.).

Kabirde azap ve nimetin varlığını gösteren birtakım ayet ve hadisler vardır. Bir ayet-i kerimede; "Firavun ve adamları sabah-akşam ateşe atılırlar. Kıyametin kopacağı gün de denilir ki; Firavun hanedanını ateşin en şiddetlisine sokun" (el-Mümin, 40/46) buyurulur. Buna göre kıyamet kopmadan önce de yani kabirde de azap vardır. Peygamber efendimiz; "Allah, iman edenlere bu dünya hayatında ve ahirette, o sabit sözlerinde daima sebat ihsan eder" (İbrahim, 14/17) ayetinin kabir nimeti hakkında indiğini açıklamıştır (Buhârî, Tefsîr, sure: 14).

Kabir azabı ile ilgili hadis kitaplarında pek çok hadis-i şerif zikredilmektedir.

Bunlardan bir kaçı şöyledir: Hz. Peygamber (s.a.s) bir mezarlıktan geçerken, iki mezardaki ölünün bazı küçük şeylerden dolayı azap çekmekte olduklarını gördü. Bu iki mezardaki ölülerden biri hayatında koğuculuk yapıyor, diğeri ise idrardan sakınmıyordu. Bunun üzerine Resulullah (s.a.s) yaş bir dal almış, ortadan ikiye bölmüş ve her bir parçayı iki kabre de birer birer dikmiştir. Bunu gören ashap, niye böyle yaptığını sorduklarında: "Bu iki dal kurumadığı sürece, o ikisinin çekmekte olduğu azabın hafifletilmesi umulur" (Buhârî Cenâiz, 82; Müslim, İmân, 34; Ebû Dâvud, Tahâret, 26) buyurmuşlardır.

Hz. Peygamber diğer bir hadislerinde şöyle buyururlar: "Kabir ya Cennet bahçelerinden bir bahçedir veya Cehennem çukurlarından bir çukurdur" (Tirmizî, kıyamet, 26).

Başka bir hadiste de şöyle buyurur: "Ölü mezara konulunca, birine Münker, diğerine Nekir adı verilen siyah mavi iki melek gelir; ölüye derler ki: "Şu Muhammed (s.a.s) denilen zat hakkında ne dersin?" O da şöyle cevap verir. "O, Allah'ın kulu ve Resuludur. Ben şahitlik ederim ki Allah'tan başka ilâh yoktur, Muhammed de O'nun kulu ve elçisidir. Bunun üzerine melekler; Biz senin böyle diyeceğini zaten bilmekte idik", derler. Sonra onun mezarını yetmiş arşın genişletirler. Daha sonra bu ölünün mezarı ışıklandırılır ve aydınlatılır. Daha sonra melekler ölüye: " Yat ve uyu " derler. O da; "Aileme gidin de durumu haber verin" der. Melekler ona; "Zifafa giren ve sadece en çok sevdiği kişi tarafından uyandırılan şahıs gibi mahşer gününe kadar sen uyumana devam et" derler. Eğer ölü münâfık olursa, melekler şöyle der: "Şu Muhammed (s.a.s) denilen zat hakkında ne dersin?" Münâfık da şöyle cevap verir: "Halkın Muhammed hakkında bir şeyler söylediklerini işitmiş, ben de onlar gibi konuşmuştum. Başka bir şey bilmiyorum. Melekler ona; "Böyle diyeceğini zaten biliyorduk" derler. Daha sonra yere "Bu adamı alabildiğine sıkıştır" diye seslenilir. Yer de sıkıştırmaya başlar. Öyle ki o kimse kemiklerini birbirine geçmiş gibi hisseder. Mahşer gününe kadar bu sıkıntı devam eder" (Tirmizi Cenâiz 70).

Kur'an'da şehitlerin kabir hayatıyla ilgili olarak şöyle buyurulur: "Allah yolunda öldürenleri, sakın ölüler sanmayın. Bilâkis onlar diridirler. Rableri katından rızıklandırılmaktadırlar" (Âlu İmrân, 3/169), "Allah yolunda öldürülenlere ölüler demeyin. Bilâkis onlar dirildirler. Fakat siz farkında değilsiniz." (el-Bakara, 2/154).

Kabir azabının yalnız ruha mı, yoksa bedene mi, yahut da her ikisine mi yapılacağı konusu bilginler arasında tartışmalıdır. Bu azabın hem rûha, hem de bedene yapılacağı görüşü tercihe şayandır. ancak azabın niteliği hakkında fazla bilgi yoktur. Rûhun gerçeği üzerinde de görüş ayrılıkları vardır. Bir görüşe göre ruh lâtif (ince, şeffaf, nüfuz kabiliyeti olan) bir cisimdir. Yaş ağaca suyun nüfûzu gibi bedene nüfûz etmiştir. Allah, rûh cesette kaldığı sürece hayatı devam ettirmeyi âdet kılmıştır. Ruh cesetten çıkınca ölüm hayatı ortadan kaldırır. Başka bir görüşe göre de, ruh ceset için güneşin ışıkları gibidir. Mutasavvıflar bu görüşü benimsemişlerdir. Ehl-i Sünnete mensup bir topluluk, gülsuyunun güle sirâyet ettiği gibi, rûhun da bedene sirâyet eden bir cevher olduğunu söylemişlerdir (Aliyyu'l-Kâri, Fıkh-ı Ekber Şerhi, terc. Y. Vehbi Yavuz, İstanbul 1979, s. 259). Ayette şöyle buyurulur: "De ki ruh, Rabbimin bildiği bir iştir. Size bu konuda pek az bilgi verilmiştir" (İsrâ, 17/85).

Ebû Hanife'ye göre, peygamberler, çocuklar ve şehitler kabir sorusu ile karşılaşmazlar. Ancak Ebû Hanîfe kâfirlerin çocuklarına kabirde soru sorulması, Cennete girmeleri ve onlarla ilgili benzeri bazı soruları cevapsız bırakmıştır (Alliyü'l-Kâri, a.g.e, s. 252-253).

selam selam