Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam kardeşler inşallah hepiniziysinizdir,

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

hakkı yılmaz kaf suresi, üzerine kasem edilen şeyi bağımsız anlamalıyız mı yoksa pasaj içinde mi anlamalıyıza güzel bir cevap,      

    "Bu kimselerin meal ve tefsirlerinde (!) kasem cümlesi, kasem vurgusu imiş gibi değerlendirilmiş, kasemin cevabının ne olduğu hakkında ikna edici bir açıklama yapılmayarak kasem cümlesinin ilk bölümü askıda bırakılmıştır.

             Muhammed Esed gibi bazı çağdaş bilginler ise çareyi kasem cümlesini bozmakta bulmuşlar, kasem cümlesine İnşa cümlesi (dilek kipi) nitelikli olarak " … düşün!" şeklinde bir anlam yükleme cihetine gitmişlerdir. Bu anlayışta olanlar bize göre çok hatalı bir tutum sergileyerek ayetlere;

             Asr suresinde, "zamanın akıp gidişini düşün!"

             Tin suresinde, "İnciri ve zeytini düşün!"

             Duha suresinde, "Aydınlık sabahı düşün!"

             Fecr suresinde, "Şafağı düşün!" şeklinde anlamlar vermişlerdir. Böylece de Kur`an`ın eksik ve yanlış anlaşılmasına yol açmışlardır.

             Bir başka kesim meal ve tefsirciler (!), kaseme gizli bir cevap ayarlama yoluna gitmişler ve konumuz olan kasem için "… kasem olsun ki, sen uyarcısın" veya "… kasem olsun ki ölümden sonra dirilme ve dönüş mutlaka olacaktır" şeklinde cevaplar düzenlemişlerdir. Hatta bazı meal ve tefsirlerde (!), düzenlenen bu hayalî cevapların,  ayetin orijinalinde varmış gibi gösterildiği bile olmuştur.

             Edebiyatta cümlenin bir bölümünün söylenmemesi, saklanması şeklinde anlam zenginleştirmeye yönelik bir uygulama vardır ve buna Hazf sanatı denmektedir. Ama bir örneğini Alak suresinin 11, 12. ayetlerinde gördüğümüz ve bir diğer örneğini de bu surenin 3. ayetinde göreceğimiz bu sanat kasem cümlelerinde uygulanmaz. Çünkü başka cümlelerde anlama zenginlik katan bu sanat, kasem cümlesinde konunun eksenini kaybettirir. Hele hele kasem cümlesinin birinci bölümünün söylenip ikinci bölümünün zikredilmemesi ise kelâmı kelâmlıktan çıkarır. Burada takdir edilen cevaplar surenin başlangıç bölümünü kısmen anlamlı hâle getirse de, kasemin cevabının bulunduğu pasajda ortaya çıkmış olan anlam kargaşasına bir çare olamazlar. Bu sebeplerle, burada Hazf sanatı uygulandığı görüşüne katılmamaktayız.

             Bize göre burada gerçekçi bir çözüm üretebilmek için bilgi yanında hem samimiyet hem de cesaret gerekmektedir. Bilindiği gibi surelerin oluşumu Allah ve peygamberimiz tarafından yapılmamış, Kur`an sahabe tarafından toplanıp kitaplaştırılmıştır. Dolayısıyla konumuz ayette olduğu gibi, bize göre surenin düzenlenmesinden kaynaklanan bu tip hataların, bu incelikleri düşünecek kadar müsait ortama sahip olmayan sahabeden kaynaklanması mümkündür. İşte sözü edilen samimiyet ve cesaret bu noktada lâzımdır ve tespit edilen gerçekler açıklanmalıdır. Bunların geçmişte dile getirilmemiş olması, susmayı gerektirmemektedir.

             Bu noktada yapılacak şey, aynen Büruc suresinde yaptığımız gibi, Kaf suresinin 45 ayetinin içinde kaseme cevap formatında olan bir ayetin var olup olmadığını araştırmaktır. Yapılacak tetkik sonunda 4, 18, 22 ve 37. ayetlerin kaseme cevap formatında oldukları görülecektir:

             4- Biz yerin onlardan neyi eksilttiğini elbette bilmişizdir. Yanımızda çok iyi kaydedip muhafaza eden bir kitap da vardır.

             Olumlu fiil cümlesi olan bu ayette normal şartlarda "ل   le" ve "قد   kad" edatlarının bulunması gerekirken, "ل   le" edatı mevcut değildir. Ancak, kadim Arapça`da bir çok örneği olduğu ve Kur`an`da da bir çok uygulaması görüldüğü gibi, bazı durumlarda "le" edatının kaldırılması söz konusu olabilmektedir. Diğer taraftan bu ayet kendi paragrafındaki anlam bütünlüğünün bir parçasını teşkil etmektedir. Dolayısıyla ayetin bulunduğu paragraftan alınıp başka bir yere bağlanması durumunda hem ayetin kendi anlamı hem de bulunduğu paragrafın anlamı bozulmaktadır. Sonuç olarak bu ayetin kasemin cevabı olarak değerlendirilmesi uygun değildir.

             18- (İnsan) Hiçbir söz söylemez ki yanında gözetleyen, hazır biri bulunmasın.

             Orijinali, olumsuz fiil cümlesi olan bu ayet, dil bilgisi kurallarına göre kasem cümlesinin cevap kısmını oluşturabilir. Ama bu ayet de kendi paragrafına ait olup, buradan alınıp başka bir yere bağlanması durumunda, yine hem kendi anlamı hem de bulunduğu paragrafın anlamı bozulmakta ve bu sebeple kasemin cevabı olarak değerlendirilmemesi gerekmektedir.

             22- Kesinlikle sen bundan gaflet içinde idin. Şimdi senden perdeni kaldırdık. Artık bugün gözün keskindir.

             Bu ayet de dil bilgisi kurallarına göre kaseme cevap olabilecek tüm koşulları taşımaktadır. Ayrıca anlam itibariyle bulunduğu pasaj ile bir uyum göstermemekte, sanki orada gereksiz gibi durmaktadır.

             37- Şüphesiz ki bunda kalbi olan ve kendisi şahit olarak kulak veren kimse için elbette öğüt vardır.

             Dil bilgisi kurallarına göre kaseme cevap olabilecek bir cümle olmasına karşılık bu ayet de bulunduğu pasajın anlam bütünlüğü ile uyum içindedir ve ayetin başka bir yere bağlanması pek uygun görünmemektedir.

             Yukarıdaki saptamalar sonucunda kasemin cevabının 22. ayet olduğu anlaşılmaktadır. Bu demektir ki, ilk mushafı hazırlayan sahabe, 1. ayetteki kasemin cevabı olan cümleyi 22. sıraya yerleştirmiştir. Buna benzer bir başka tespitimizi de inşallah Sad suresinin incelemesinde sunacağız.

             Bu durumda surenin 1. ve 22. ayetlerinden oluşan kasem cümlesi şu şekilde olmaktadır:

             1- Kaf. Çok şerefli Kur`an`a kasem olsun ki,

             2 (22)- kesinlikle sen bundan (şerefli Kur`an`dan) gaflet içinde (duyarsız) idin. Şimdi senden perdeni kaldırdık. Artık bugün gözün keskindir.

             Bu hüküm, tarihî gerçeklerle de örtüşmektedir. Çünkü peygamberimiz, peygamber seçilmeden evvel Kur`an`dan habersiz ve tüm vahyler hakkında da gafildi (duyarsızdı, ilgisizdi). Yani, vahy ve vahyin içeriği konusunda bilgi sahibi değildi, bu konularda kitap okumamış ve yazmamıştı (kendisine peygamberlik verileceğini bilmiyor ve ummuyordu). Gerçekten de bu hususların doğruluğuna, kasem cümlesinde belirtildiği gibi, şerefli Kur`an ayetleri kanıttır, şahittir:

Sad; 67-70:                                 De ki: "O çok büyük bir haberdir.

                                                      Siz ondan yüz çeviriyorsunuz.

                                                      Onlar birbirileriyle tartışırken, benim melei A`lâ`ya (Kur`an`a) dair bir bilgim yok idi.

                                                      Ancak ben açıktan açığa bir uyarıcı olduğum için bana vahyediliyor."

Şûra; 52:                                        İşte Biz böylece emrimizden olan ruhu vahyettik. Yoksa sen kitap nedir, iman nedir bilmiyordun. Fakat Biz onu bir nur kıldık. Onunla kullarımızdan dilediğimizi doğru yola iletiyoruz. Şüphesiz ki sen de doğru bir yola götürüyorsun.

Yusuf; 3:                                        Biz bu Kur`an`ı sana vahyederek, kıssaların / hikâyelerin en güzelini anlatıyoruz. Oysaki sen, bundan önce sen kesinlikle gafillerden idin (bunlara karşı duyarsız olanlardan idin).

Ankebut; 48:                                Ve sen bundan önce herhangi bir kitaptan okumuyordun; onu sağ elinle de yazmıyorsun. Eğer öyle olsaydı, batılcılar mutlaka kuşku duyacaklardı.

Kasas; 86:                                   Ve sen Kitab`ın sana verileceğini umuyor değildin. (O) Ancak Rabbinden bir rahmet olarak (verildi). Öyleyse sakın kâfirlere arka çıkma (yardımcı olma).

             22. ayetin bulunduğu pasajdan alınıp 2. sıraya konulmasından sonra ise 22. ayetin yer aldığı pasaj şu duruma gelmektedir:

             20-Ve Sur da üflenmiştir. "İşte bu, korkutulan gündür."

             21-Ve herkes, kendisiyle beraber bir saik (sürücü) ve bir şahit bulunduğu hâlde geldi.

             23-Ve onun karini (yaşıtı olan arkadaşı) dedi ki: "İşte yanımdaki hazır."

             24-"Haydi ikiniz, atın cehenneme her inatçı kâfiri;

             25-o hayrı alabildiğine engelleyen, zalim ve şüpheci olanı.

             26-O ki Allah ile birlikte başka bir ilâh edinmişti. Haydi ikiniz birlikte onu şiddetli azaba atın."

             27-Onun karini (yaşıtı olan arkadaşı) dedi ki: "Rabbimiz! Ben onu azdırmadım. Fakat kendisi uzak bir dalâlet (kayboluş / sapıklık) içindeydi."

             28-(Allah) Buyurdu ki: "Benim huzurumda çekişmeyin! Ben size daha önce tehdit göndermiştim."

             29- Benim huzurumda Söz değiştirilmez. Ve Ben kullara asla zulmedici değilim.

             Gerek 1. ayetteki kasem cümlesi gerekse 22. ayetin içinde bulunduğu pasaj, yukarıdaki tertiple okunduğunda Rabbimizin mesajı gayet iyi anlaşılmakta, aksi takdirde ise her iki pasaj da anlaşılamamaktadır.

             22. ayetin, 1. ayetten sonraki sıraya yerleştirilmesi sonucunda, dikkatlerin Kur`an`a çekildiği görülmekte ve yapılmış olan açıklamadan anlaşılmaktadır ki, Kur`an`ın mucizeliğinin peygamberimiz ile bir ilgisi yoktur.

             Gerçekler böyle iken kâfirlerin buna verdikleri tepki ise şu şekildedir: