Onur Andaç Sever tarafından kaleme alınmıştır...
Bırak artık kendini farklı görmeyi,
Her İnsan gibisin sen.
Bırak artık kendini yüksek görmeyi,
Aynı yeryüzüne basıyor ayakların.
Bugün bir iyilik yap kendine kalabalık bir caddeden geçerken,
İzle ırkını, nasıl yürüyorlar, nasıl bakıyorlar,
Tahmin de bulun,
Ne düşünüyorlar?
Dön bir kendine bak, senin yüzün kaç aynı şekle girmişti onlar gibi düşüncelere daldığında…
Daha kaç kez girecek…?
Her insan gibisin işte sen de,
zamanlaması farklı olarak aynı yollarda yürüyen,
Birinin yarım bıraktığını, aldığı yerden tamamlayan,
Her insansın işte uzun etme…Tıpkı her insan gibi farklı olduğunu düşünen…
Dur! Peki şöyle anlatayım birde,
Tıpkı her insan gibisin…
Anladın mı?
Bu yüzden,
Filistin’de ölen çocukların,
Gürcistan’a atılan bombaların,
Japonya’da yananların,
Kutuplarda katledilen fokların,
Şehirlerde patlayan bombaların,
Dağda mayına basanların,
Mikrop saçan helaların,
Açlıktan ölen insanların,
Yoksulların,
Kimsesizlerin,
Yalnızların,
Zenginlerin,
Ünlülerin,
Katillerin,
Tecavüzcülerin,
Sübyancıların,
Uyuşturucu Satıcılarının,
Devrimci Gerillanın,
Yalancı Politikacının,
Üçkağıtçı esnafların,
Bilim adamlarının,
Öğretmenlerin,
Ve herkesin,
Ama Her ve Herkesin,
Yaptığı her iyi,
ve her kötü şeyde,
SENİN!
Evet dostum Senin de parmağın var…
Çünkü hepimiz senin gibi,
ve sende hepimiz gibisin.
Farklı değiliz,
Sen Farklı değilsin.
Her İnsansın Sen!
Her işte parmağı olan hepimiz gibisin işte…
Aynaya baktığında gördüğün özelliklerin mi seni ayıran tarafın?
Parmak izlerin, DNA Moleküllerin mi seni farklı yapan…?
Hayır! Bunlar senin günahlarının, başarılarının ve cürmünün imzası yalnız ve yalnızca…
Seni iyiliklerin ve kötülüklerinle anmak için bir de isim verildi sen taptaze doğduğunda…
Ama her insan gibisin sende… Bak!
Hepimizin ismi var…
Hepimizin parmağının farklı izi…
Hepimizin DNA sı…
Eee? Geriye ne fark kaldı?
Uzun etme, toparlan!
Her insan gibisin sen de…
Amacına ilerle…
İster iyiliklere,
İster kötülüklere,
Bu seçimler senin,
Her seçim insan için…
Her insan gibi yapacaksın sende seçimlerini…
Her insan gibi yaşayacak ve ödeyeceksin bedelleri…
Her insan gibi anılacaksın bir şekilde,
Her İnsansın Sen,
Yazdığında mı farklı hissettin,
Sevdiğinde mi farklı hissettin,
Yarattığında,
Bulduğunda,
Koptuğunda,
Coştuğunda,
Savaştığında,
Aldattığında,
Aldatıldığında,
Öldürdüğünde,
Öldüğünde,
Verdiğinde,
Aldığında,
Eeee?
Ya sonra…?
Bak bakalım, yaşadıklarını kaçımız, kaç kez yaşamışız,
Bak bakalım kaçımız yaşamamışız…
Bak bakalım sen kaçımızın yaşadığını yaşamamışsın…
Bak bakalım!
Bak ve Gör!
Her insansın ya işte Sen!
Ve Ey İnsan!
Sana verilen hayatı sev!
Hayatı Paylaştığın Eşini Sev!
Seni yetiştiren Aileni sev!
Desteğin Arkadaşlarını Sev!
Yetiştiğin ve Can bulduğun toprağı sev!
Bu hayatı yeşerten Allahı Sev!
Destek aldığın halkları sev!
Geçip gittiğin yolları sev!
Nefes aldığın havayı sev!
Yaşam Bulduğun Suları Sev!
Her İnsansın İşte Sen…!
Herkes gibi birbirine muhtaç,
Herkesin muhtaç olduğu herşeye muhtaç,
Herkesde olan farkları olan,
Bu yüzden hiç kimseden bir farkı olmayan…
Tıpkı Ben Gibisin SEN!
Tıpkı Sen gibiyim Ben!
Her İnsansın İşte Sen!
Bunu anladığında erdemi de anlayacaksın!
Gerçek bir farkın olacak belki de…