TEFEKKÜR-أَفَلاَ تَعْقِلُ 08;نَ

  (BAKARA suresi 124. ayet):

وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاه 16;يمَ رَبُّهُ بِكَلِمَ 75;تٍ فَأَتَمّ 14;هُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُك 14; لِلنَّاس 16; إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّ 78;ِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِ 05;ِينَ

Bir zamanlar Rabbi İbrahim’i bir takım kelimelerle sınamış, onları tam olarak yerine getirince: Ben seni insanlara önder yapacağım, demişti. “Soyumdan da (önderler yap, yâ Rabbi!)” dedi. Allah: Ahdim zalimlere ermez (onlar için söz vermem) buyurdu.

(BAKARA suresi 125. ayet):

وَإِذْ جَعَلْنَ 75; الْبَيْت 14; مَثَابَة 11; لِّلنَّا 87;ِ وَأَمْنا 11; وَاتَّخِ 84;ُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاه 16;يمَ مُصَلًّى وَعَهِدْ 06;َا إِلَى إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِلطَّائ 16;فِينَ وَالْعَا 03;ِفِينَ وَالرُّك 17;َعِ السُّجُو 83;ِ

Biz, Beyt’i (Kâbe’yi) insanlara toplanma mahalli ve güvenli bir yer kıldık. Siz de İbrahim’in makamından bir namaz yeri edinin (orada namaz kılın). İbrahim ve İsmail’e: Tavaf edenler, ibadete kapananlar, rükû ve secde edenler için Evim’i temiz tutun, diye emretmiştik.

(BAKARA suresi 126. ayet):

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـَذَا بَلَدًا آمِنًا وَارْزُق 18; أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَر 14;اتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُم بِاللّهِ وَالْيَو 18;مِ الآخِرِ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتّ 16;عُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضْطَرّ 15;هُ إِلَى عَذَابِ النَّارِ وَبِئْسَ الْمَصِي 85;ُ

İbrahim de demişti ki: Ey Rabbim! Burayı emin bir şehir yap, halkından Allah’a ve ahiret gününe inananları çeşitli meyvelerle besle. Allah buyurdu ki: Kim inkâr ederse onu az bir süre faydalandırır, sonra onu cehennem azabına sürüklerim. Ne kötü varılacak yerdir orası!

(BAKARA suresi 127. ayet):

وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاه 16;يمُ الْقَوَا 93;ِدَ مِنَ الْبَيْت 16; وَإِسْمَ 75;عِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّل 18; مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِي 93;ُ الْعَلِي 05;ُ

Bir zamanlar İbrahim, İsmail ile beraber Beytullah’ın temellerini yükseltiyor (şöyle diyorlardı:) Ey Rabbimiz! Bizden bunu kabul buyur; şüphesiz sen işitensin, bilensin.

(BAKARA suresi 130. ayet):

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَاه 16;يمَ إِلاَّ مَن سَفِهَ نَفْسَهُ وَلَقَدِ اصْطَفَي 18;نَاهُ فِي الدُّنْي 14;ا وَإِنَّه 15; فِي الآخِرَة 16; لَمِنَ الصَّالِ 81;ِينَ

İbrahim’in dininden kendini bilmezlerden başka kim yüz çevirir? Andolsun ki, biz onu dünyada (elçi) seçtik, şüphesiz o ahirette de iyilerdendir.

(BAKARA suresi 132. ayet):

وَوَصَّى بِهَا إِبْرَاه 16;يمُ بَنِيهِ وَيَعْقُ 08;بُ يَا بَنِيَّ إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ فَلاَ تَمُوتُن 17;َ إَلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِم 15;ونَ

Bunu İbrahim de kendi oğullarına vasiyet etti, Yakub da: Oğullarım! Allah sizin için bu dini (İslâm’ı) seçti. O halde sadece müslümanlar olarak ölünüz (dedi).

(BAKARA suresi 133. ayet):

أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاء إِذْ حَضَرَ يَعْقُوب 14; الْمَوْت 15; إِذْ قَالَ لِبَنِيه 16; مَا تَعْبُدُ 08;نَ مِن بَعْدِي قَالُواْ نَعْبُدُ إِلَـهَك 14; وَإِلَـه 14; آبَائِكَ إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ وَإِسْحَ 02;َ إِلَـهًا وَاحِدًا وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُ 08;نَ

Yoksa Ya’kub’a ölüm geldiği zaman siz orada mı idiniz? O zaman (Ya’kub) oğullarına: Benden sonra kime kulluk edeceksiniz? demişti. Onlar: Senin ve ataların İbrahim, İsmail ve İshak’ın ilâhı olan tek Allah’a kulluk edeceğiz; biz ancak O’na teslim olmuşuzdur, dediler.

(BAKARA suresi 135. ayet):

وَقَالُو 75;ْ كُونُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى تَهْتَدُ 08;اْ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَاه 16;يمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

(Yahudiler ve hıristiyanlar müslümanlara:) Yahudi ya da hıristiyan olun ki, doğru yolu bulasınız, dediler. De ki: Hayır! Biz, hanîf olan İbrahim’in dinine uyarız. O, müşriklerden değildi.

(BAKARA suresi 136. ayet):

قُولُواْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْنَ 75; وَمَا أُنزِلَ إِلَى إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ وَإِسْحَ 02;َ وَ يَعْقُوب 14; وَالأسْب 14;اطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَمَا أُوتِيَ النَّبِي 17;ُونَ مِن رَّبِّهِ 05;ْ لاَ نُفَرِّق 15; بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُم 18; وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُ 08;نَ

“Biz, Allah’a ve bize indirilene; İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub ve esbâta indirilene, Musa ve İsa’ya verilenlerle Rableri tarafından diğer peygamberlere verilenlere, onlardan hiçbiri arasında fark gözetmeksizin inandık ve biz sadece Allah’a teslim olduk” deyin.

(BAKARA suresi 140. ayet):

أَمْ تَقُولُو 06;َ إِنَّ إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ وَإِسْحَ 00;قَ وَ يَعْقُوب 14; وَالأسْب 14;اطَ كَانُواْ هُودًا أَوْ نَصَارَى قُلْ أَأَنتُم 18; أَعْلَمُ أَمِ اللّهُ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَادَة 11; عِندَهُ مِنَ اللّهِ وَمَا اللّهُ بِغَافِل 13; عَمَّا تَعْمَلُ 08;نَ

Yoksa siz, İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub ve esbâtın yahudi, yahut hıristiyan olduklarını mı söylüyorsunuz? De ki: Siz mi daha iyi bilirsiniz, yoksa Allah mı? Allah tarafından kendisine (bildirilmiş) bir şahitliği gizleyenden daha zalim kim olabilir? Allah yaptıklarınızdan gafil değildir.

(BAKARA suresi 258. ayet):

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاه 16;يمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْك 14; إِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِـي وَيُمِيت 15; قَالَ أَنَا أُحْيِـي وَأُمِيت 15; قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّم 18;سِ مِنَ الْمَشْر 16;قِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْر 16;بِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْم 14; الظَّالِ 05;ِينَ

Allah kendisine mülk (hükümdarlık ve zenginlik) verdiği için şımararak Rabbi hakkında İbrahim ile tartışmaya gireni (Nemrut’u) görmedin mi! İşte o zaman İbrahim: Rabbim hayat veren ve öldürendir, demişti. O da: Hayat veren ve öldüren benim, demişti. İbrahim: Allah güneşi doğudan getirmektedir; haydi sen de onu batıdan getir, dedi. Bunun üzerine kâfir apışıp kaldı. Allah zalim kimseleri hidayete erdirmez.

(BAKARA suresi 260. ayet):

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِـي الْمَوْت 14;ى قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِن قَالَ بَلَى وَلَـكِن لِّيَطْم 14;ئِنَّ قَلْبِي قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَ 77;ً مِّنَ الطَّيْر 16; فَصُرْهُ 06;َّ إِلَيْكَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَى كُلِّ جَبَلٍ مِّنْهُن 17;َ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُن 17;َ يَأْتِين 14;كَ سَعْيًا وَاعْلَم 18; أَنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

İbrahim Rabbine: Ey Rabbim! Ölüyü nasıl dirilttiğini bana göster, demişti. Rabbi ona: Yoksa inanmadın mı? dedi. İbrahim: Hayır! İnandım, fakat kalbimin mutmain olması için (görmek istedim), dedi. Bunun üzerine Allah: Öyleyse dört tane kuş yakala, onları yanına al, sonra (kesip parçala), her dağın başına onlardan bir parça koy. Sonra da onları kendine çağır; koşarak sana gelirler. Bil ki Allah azîzdir, hakîmdir, buyurdu.

(ÂLİ IMRÂN suresi 33. ayet):

إِنَّ اللّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاه 16;يمَ وَآلَ عِمْرَان 14; عَلَى الْعَالَ 05;ِينَ

Allah Âdem’i, Nuh’u, İbrahim ailesi ile İmrân ailesini seçip âlemlere üstün kıldı.

(ÂLİ IMRÂN suresi 65. ayet):

يَا أَهْلَ الْكِتَا 76;ِ لِمَ تُحَآجُّ 08;نَ فِي إِبْرَاه 16;يمَ وَمَا أُنزِلَت 16; التَّورَ 75;ةُ وَالإنجِ 10;لُ إِلاَّ مِن بَعْدِهِ أَفَلاَ تَعْقِلُ 08;نَ

Ey ehl-i kitap! İbrahim hakkında niçin çekişirsiniz? Halbuki Tevrat ve İncil, kesinlikle ondan sonra indirildi. Siz hiç düşünmez misiniz?

(ÂLİ IMRÂN suresi 67. ayet):

مَا كَانَ إِبْرَاه 16;يمُ يَهُودِي 17;ًا وَلاَ نَصْرَان 16;يًّا وَلَكِن كَانَ حَنِيفًا مُّسْلِم 11;ا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

İbrahim, ne yahudi, ne de hıristiyan idi; fakat o, Allah’ı bir tanıyan dosdoğru bir müslüman idi; müşriklerden de değildi.

(ÂLİ IMRÂN suresi 68. ayet):

إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِ إِبْرَاه 16;يمَ لَلَّذِي 06;َ اتَّبَعُ 08;هُ وَهَـذَا النَّبِي 17;ُ وَالَّذِ 10;نَ آمَنُواْ وَاللّهُ وَلِيُّ الْمُؤْم 16;نِينَ

İnsanların İbrahim’e en yakın olanı, ona uyanlar, şu Peygamber (Muhammed) ve (ona) iman edenlerdir. Allah müminlerin dostudur.

(ÂLİ IMRÂN suresi 84. ayet):

قُلْ آمَنَّا بِاللّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَيْنَ 75; وَمَا أُنزِلَ عَلَى إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ وَإِسْحَ 02;َ وَ يَعْقُوب 14; وَالأَسْ 76;َاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَى وَعِيسَى وَ النَّبِي 17;ُونَ مِن رَّبِّهِ 05;ْ لاَ نُفَرِّق 15; بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُم 18; وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُ 08;نَ

De ki: Biz, Allah a, bize indirilene, İbrahim, İsmail, İshak, Ya’kub ve Ya’kub oğullarına indirilenlere, Musa, İsa ve (diğer) peygamberlere Rableri tarafından verilenlere iman ettik. Onları birbirinden ayırdetmeyiz. Biz ancak O’na teslim oluruz.

(ÂLİ IMRÂN suresi 95. ayet):

قُلْ صَدَقَ اللّهُ فَاتَّبِ 93;ُواْ مِلَّةَ إِبْرَاه 16;يمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

Allah doğruyu söylemiştir. Öyle ise, hakka yönelmiş olarak İbrahim’in dinine uyunuz. O, müşriklerden değildi.

(ÂLİ IMRÂN suresi 97. ayet):

فِيهِ آيَاتٌ بَيِّـنَ 75;تٌ مَّقَامُ إِبْرَاه 16;يمَ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْت 16; مَنِ اسْتَطَا 93;َ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَ 05;ِينَ

Orada apaçık nişâneler, (ayrıca) İbrahim’in makamı vardır. Oraya giren emniyette olur. Yoluna gücü yetenlerin o evi haccetmesi, Allah’ın insanlar üzerinde bir hakkıdır. Kim inkâr ederse bilmelidir ki, Allah bütün âlemlerden müstağnîdir.

(NİSA suresi 54. ayet):

أَمْ يَحْسُدُ 08;نَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَآ آلَ إِبْرَاه 16;يمَ الْكِتَا 76;َ وَالْحِك 18;مَةَ وَآتَيْن 14;اهُم مُّلْكًا عَظِيمًا

Yoksa onlar, Allah’ın lütfundan verdiği şeyler için insanlara hased mi ediyorlar? Oysa İbrahim soyuna Kitab’ı ve hikmeti verdik ve onlara büyük bir hükümranlık bahşettik.

(NİSA suresi 125. ayet):

وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لله وَهُوَ مُحْسِنٌ واتَّبَع 14; مِلَّةَ إِبْرَاه 16;يمَ حَنِيفًا وَاتَّخَ 84;َ اللّهُ إِبْرَاه 16;يمَ خَلِيلاً

İşlerinde doğru olarak kendini Allah’a veren ve İbrahim’in, Allah’ı bir tanıyan dinine tâbi olan kimseden dince daha güzel kim vardır? Allah İbrahim’i dost edinmiştir.

(NİSA suresi 163. ayet):

إِنَّا أَوْحَيْ 06;َا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْ 06;َا إِلَى نُوحٍ وَالنَّب 16;يِّينَ مِن بَعْدِهِ وَ أَوْحَيْ 06;َا إِلَى إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْمَ 75;عِيلَ وَإْسْحَ 02;َ وَ يَعْقُوب 14; وَالأَسْ 76;َاطِ وَعِيسَى وَأَيُّو 76;َ وَيُونُس 14; وَهَارُو 06;َ وَسُلَيْ 05;َانَ وَآتَيْن 14;ا دَاوُودَ زَبُورًا

Biz Nuh’a ve ondan sonraki peygamberlere vahyettiğimiz gibi sana da vahyettik. Ve (nitekim) İbrahim’e, İsmail’e, İshak’a, Yakub’a, esbâta (torunlara), İsa’ya, Eyyûb’e, Yunus’a, Harun’a ve Süleyman’a vahyettik. Davud’a da Zebûr’u verdik.

(EN’ÂM suresi 74. ayet):

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ لأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخ 16;ذُ أَصْنَام 11;ا آلِهَةً إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَ 03;َ فِي ضَلاَلٍ مُّبِينٍ

İbrahim, babası Âzer’e: Birtakım putları tanrılar mı ediniyorsun? Doğrusu ben seni de kavmini de apaçık bir sapıklık içinde görüyorum, demişti.

(EN’ÂM suresi 75. ayet):

وَكَذَلِ 03;َ نُرِي إِبْرَاه 16;يمَ مَلَكُوت 14; السَّمَا 08;َاتِ وَالأَرْ 90;ِ وَلِيَكُ 08;نَ مِنَ الْمُوقِ 06;ِينَ

Böylece biz, kesin iman edenlerden olması için İbrahim’e göklerin ve yerin melekûtunu gösteriyorduk.

(EN’ÂM suresi 83. ayet):

وَتِلْكَ حُجَّتُن 14;ا آتَيْنَا 07;َا إِبْرَاه 16;يمَ عَلَى قَوْمِهِ نَرْفَعُ دَرَجَات 13; مَّن نَّشَاء إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ

İşte bu, kavmine karşı İbrahim’e verdiğimiz delillerimizdir. Biz dilediğimiz kimselerin derecelerini yükseltiriz. Şüphesiz ki senin Rabbin hikmet sahibidir, hakkıyle bilendir.

(EN’ÂM suresi 161. ayet):

قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَق 16;يمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاه 16;يمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

De ki: Şüphesiz Rabbim beni doğru yola, dosdoğru dine, Allah’ı birleyen İbrahim’in dinine iletti. O, ortak koşanlardan değildi.

(TEVBE suresi 70. ayet):

أَلَمْ يَأْتِهِ 05;ْ نَبَأُ الَّذِين 14; مِن قَبْلِهِ 05;ْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُود 14; وَقَوْمِ إِبْرَاه 16;يمَ وِأَصْحَ 75;بِ مَدْيَنَ وَالْمُؤ 18;تَفِكَات& amp; amp; #1616; أَتَتْهُ 05;ْ رُسُلُهُ 05; بِالْبَي 17;ِنَاتِ فَمَا كَانَ اللّهُ لِيَظْلِ 05;َهُمْ وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَه 15;مْ يَظْلِمُ 08;نَ

Onlara kendilerinden evvelkilerin, Nuh, Âd ve Semûd kavimlerinin, İbrahim kavminin, Medyen halkının ve altüst olan şehirlerin haberi ulaşmadı mı? Peygamberi onlara apaçık mucizeler getirmişti. Demek ki, Allah onlara zulmedecek değildi, fakat onlar kendi kendilerine zulmetmekte idiler.

(TEVBE suresi 114. ayet):

وَمَا كَانَ اسْتِغْف 14;ارُ إِبْرَاه 16;يمَ لِأَبِيه 16; إِلاَّ عَن مَّوْعِد 14;ةٍ وَعَدَهَ 75; إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّن 14; لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأ 14; مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاه 16;يمَ لأوَّاهٌ حَلِيمٌ

İbrahim’in babası için af dilemesi, sadece ona verdiği sözden dolayı idi. Ne var ki, onun Allah’ın düşmanı olduğu kendisine belli olunca, ondan uzaklaştı. Şüphesiz ki İbrahim çok yumuşak huylu ve pek sabırlı idi.

(HÛD suresi 69. ayet):

وَلَقَدْ جَاءتْ رُسُلُنَ 75; إِبْرَاه 16;يمَ بِالْبُـ 88;ْرَى قَالُواْ سَلاَمًا قَالَ سَلاَمٌ فَمَا لَبِثَ أَن جَاء بِعِجْلٍ حَنِيذٍ

Andolsun ki elçilerimiz (melekler) İbrahim’e müjde getirdiler ve: “Selam (sana)” dediler. O da: “(Size de) selam” dedi ve hemen kızartılmış bir buzağı getirdi.

(HÛD suresi 74. ayet):

فَلَمَّا ذَهَبَ عَنْ إِبْرَاه 16;يمَ الرَّوْع 15; وَجَاءتْ 07;ُ الْبُشْر 14;ى يُجَادِل 15;نَا فِي قَوْمِ لُوطٍ

İbrahim’den korku gidip kendisine müjde gelince, Lût kavmi hakkında (adeta) bizimle mücadeleye başladı.

(HÛD suresi 75. ayet):

إِنَّ إِبْرَاه 16;يمَ لَحَلِيم 12; أَوَّاهٌ مُّنِيبٌ

İbrahim cidden yumuşak huylu, bağrı yanık, kendisini Allah’a vermiş biri idi.

(HÛD suresi 76. ayet):

يَا إِبْرَاه 16;يمُ أَعْرِضْ عَنْ هَذَا إِنَّهُ قَدْ جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَإِنَّه 15;مْ آتِيهِمْ عَذَابٌ غَيْرُ مَرْدُود 13;

(Melekler dediler ki): Ey İbrahim! Bundan vazgeç. Çünkü Rabbinin (azap) emri gelmiştir. Ve onlara, geri çevrilmez bir azap mutlaka gelecektir!

(YÛSUF suresi 6. ayet):

وَكَذَلِ 03;َ يَجْتَبِ 10;كَ رَبُّكَ وَيُعَلّ 16;مُكَ مِن تَأْوِيل 16; الأَحَاد 16;يثِ وَيُتِمّ 15; نِعْمَتَ 07;ُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوب 14; كَمَا أَتَمَّه 14;ا عَلَى أَبَوَيْ 03;َ مِن قَبْلُ إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْحَ 02;َ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

İşte böylece Rabbin seni seçecek, sana (rüyada görülen) olayların yorumunu öğretecek ve daha önce iki atan İbrahim ve İshak’a nimetini tamamladığı gibi sana ve Ya’kub soyuna da nimetini tamamlayacaktır. Çünkü Rabbin çok iyi bilendir, hikmet sahibidir.

(YÛSUF suresi 38. ayet):

وَاتَّبَ 93;ْتُ مِلَّةَ آبَآئِـي إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْحَ 02;َ وَ يَعْقُوب 14; مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِك 14; بِاللّهِ مِن شَيْءٍ ذَلِكَ مِن فَضْلِ اللّهِ عَلَيْنَ 75; وَعَلَى النَّاسِ وَلَـكِن 17;َ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَشْكُرُ 08;نَ

Atalarım İbrahim, İshak ve Ya’kub’un dinine uydum. Allah’a herhangi bir şeyi ortak koşmamız bize yaraşmaz. Bu, Allah’ın bize ve insanlara olan lütfundandır. Fakat insanların çoğu şükretmezler.

(İBRÂHİM suresi 35. ayet):

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ رَبِّ اجْعَلْ هَـذَا الْبَلَد 14; آمِنًا وَاجْنُب 18;نِي وَبَنِيّ 14; أَن نَّعْبُد 14; الأَصْنَ 75;مَ

Hatırla ki İbrahim şöyle demişti: “Rabbim! Bu şehri (Mekke’yi) emniyetli kıl, beni ve oğullarımı putlara tapmaktan uzak tut!”

(HİCR suresi 51. ayet):

وَنَبِّئ 18;هُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِي 05;َ

Onlara İbrahim’in misafirlerinden (meleklerden) de haber ver.

(NAHL suresi 120. ayet):

إِنَّ إِبْرَاه 16;يمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

İbrahim, gerçekten Hakk’a yönelen, Allah’a itaat eden bir önder idi; Allah’a ortak koşanlardan değildi.

(NAHL suresi 123. ayet):

ثُمَّ أَوْحَيْ 06;َا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاه 16;يمَ حَنِيفًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْر 16;كِينَ

Sonra da sana: “Doğru yola yönelerek İbrahim’in dinine uy! O müşriklerden değildi” diye vahyettik.

(MERYEM suresi 41. ayet):

وَاذْكُر 18; فِي الْكِتَا 76;ِ إِبْرَاه 16;يمَ إِنَّهُ كَانَ صِدِّيقً 75; نَّبِيًّ 75;

Kitap’ta İbrahim’i an. Zira o, sıdkı bütün bir peygamberdi.

(MERYEM suresi 46. ayet):

قَالَ أَرَاغِب 12; أَنتَ عَنْ آلِهَتِي يَا إِبْراهِ 10;مُ لَئِن لَّمْ تَنتَهِ لَأَرْجُ 05;َنَّكَ وَاهْجُر 18;نِي مَلِيًّا

(Babası:) Ey İbrahim! dedi, sen benim tanrılarımdan yüz mü çeviriyorsun? Eğer vazgeçmezsen, andolsun seni taşlarım! Uzun bir zaman benden uzak dur!

(MERYEM suresi 58. ayet):

أُوْلَئِ 03;َ الَّذِين 14; أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ 05; مِّنَ النَّبِي 17;ِينَ مِن ذُرِّيَّ 77;ِ آدَمَ وَمِمَّن 18; حَمَلْنَ 75; مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّ 77;ِ إِبْرَاه 16;يمَ وَإِسْرَ 75;ئِيلَ وَمِمَّن 18; هَدَيْنَ 75; وَاجْتَب 14;يْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ 05;ْ آيَاتُ الرَّحْم 14;ن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيّ 11;ا

İşte bunlar, Allah’ın kendilerine nimetler verdiği peygamberlerden, Âdem’in soyundan, Nuh ile birlikte (gemide) taşıdıklarımızdan, İbrahim ve İsrail (Ya’kub) ‘in soyundan, doğruya ulaştırdığımız ve seçkin kıldığımız kimselerdendir. Onlara, çok merhametli olan Allah’ın âyetleri okunduğunda ağlayarak secdeye kapanırlardı.

(ENBİYÂ suresi 51. ayet):

وَلَقَدْ آتَيْنَا إِبْرَاه 16;يمَ رُشْدَهُ مِن قَبْلُ وَكُنَّا بِه عَالِمِي 06;َ

Andolsun biz İbrahim’e daha önce rüşdünü vermiştik. Biz onu iyi tanırdık.

(ENBİYÂ suresi 60. ayet):

قَالُوا سَمِعْنَ 75; فَتًى يَذْكُرُ 07;ُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاه 16;يمُ

(Bir kısmı:) Bunları diline dolayan bir genç duyduk; kendisine İbrahim denilirmiş, dediler.

(ENBİYÂ suresi 62. ayet):

قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَت 16;نَا يَا إِبْرَاه 16;يمُ

Bunu ilâhlarımıza sen mi yaptın ey İbrahim? dediler.

(ENBİYÂ suresi 69. ayet):

قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَام 11;ا عَلَى إِبْرَاه 16;يمَ

“Ey ateş! İbrahim için serinlik ve esenlik ol!” dedik.

(HAC suresi 26. ayet):

وَإِذْ بَوَّأْن 14;ا لِ إِبْرَاه 16;يمَ مَكَانَ الْبَيْت 16; أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّر 18; بَيْتِيَ لِلطَّائ 16;فِينَ وَالْقَا 74;ِمِينَ وَالرُّك 17;َعِ السُّجُو 83;ِ

Bir zamanlar İbrahim’e Beytullah’ın yerini hazırlamış ve (ona şöyle demiştik): Bana hiçbir şeyi eş tutma; tavaf edenler, ayakta ibadet edenler, rükû ve secdeye varanlar için evimi temiz tut.

(HAC suresi 43. ayet):

وَقَوْمُ إِبْرَاه 16;يمَ وَقَوْمُ لُوطٍ

İbrahim’in kavmi de, Lût’un kavmi de (peygamberlerini) yalanladılar.

(HAC suresi 78. ayet):

س وَجَاهِد 15;وا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِه 16; هُوَ اجْتَبَا 03;ُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُ 05;ْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِّلَّةَ أَبِيكُم 18; إِبْرَاه 16;يمَ هُوَ سَمَّاكُ 05;ُ الْمُسْل 16;مينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَذَا لِيَكُون 14; الرَّسُو 04;ُ شَهِيدًا عَلَيْكُ 05;ْ وَتَكُون 15;وا شُهَدَاء عَلَى النَّاسِ فَأَقِيم 15;وا الصَّلَا 77;َ وَآتُوا الزَّكَا 77;َ وَاعْتَص 16;مُوا بِاللَّه 16; هُوَ مَوْلَاك 15;مْ فَنِعْمَ الْمَوْل 14;ى وَنِعْمَ النَّصِي 85;ُ

Allah uğrunda, hakkını vererek cihad edin. O, sizi seçti; din hususunda üzerinize hiçbir zorluk yüklemedi; babanız İbrahim’in dininde (de böyleydi). Peygamberin size şahit olması, sizin de insanlara şahit olmanız için, O, gerek daha önce (gelmiş kitaplarda), gerekse bunda (Kur’an’da) size “müslümanlar” adını verdi. Öyle ise namazı kılın; zekâtı verin ve Allah’a sımsıkı sarılın. O, sizin mevlânızdır. Ne güzel mevlâdır, ne güzel yardımcıdır!

(ŞUARA suresi 69. ayet):

وَاتْلُ عَلَيْهِ 05;ْ نَبَأَ إِبْرَاه 16;يمَ

(Resûlüm!) Onlara İbrahim’in haberini de naklet.

(ANKEBÛT suresi 16. ayet):

وَ إِبْرَاه 16;يمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِ 07;ِ اعْبُدُو 75; اللَّهَ وَاتَّقُ 08;هُ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُ 08;نَ

İbrahim’i de gönderdik. O kavmine şöyle demişti: Allah’a kulluk edin. O’na karşı gelmekten sakının. Eğer bilmiş olsanız bu sizin için daha hayırlıdır.

(ANKEBÛT suresi 30. ayet):

قَالَ رَبِّ انصُرْنِ 10; عَلَى الْقَوْم 16; الْمُفْس 16;دِينَ

(Lût:) Şu fesatçılar güruhuna karşı bana yardım eyle Rabbim! dedi.

(AHZÂB suresi 7. ayet):

وَإِذْ أَخَذْنَ 75; مِنَ النَّبِي 17;ِينَ مِيثَاقَ 07;ُمْ وَمِنكَ وَمِن نُّوحٍ وَ إِبْرَاه 16;يمَ وَمُوسَى وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَ أَخَذْنَ 75; مِنْهُم مِّيثَاق 11;ا غَلِيظًا

Hani biz peygamberlerden söz almıştık; senden, Nuh’tan, İbrahim’den, Musa’dan ve Meryem oğlu İsa’dan da. (Evet) biz onlardan pek sağlam bir söz aldık.

(SÂFFÂT suresi 83. ayet):

وَإِنَّ مِن شِيعَتِه 16; لَ إِبْرَاه 16;يمَ

Şüphesiz İbrahim de onun (Nuh’un) milletinden idi.

(SÂFFÂT suresi 104. ayet):

وَنَادَي 18;نَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاه 16;يمُ

Biz ona: ” Ey İbrahim!” diye seslendik.

(SÂFFÂT suresi 109. ayet):

سَلَامٌ عَلَى إِبْرَاه 16;يمَ

İbrahim’e selam! dedik.

(SÂD suresi 45. ayet):

وَاذْكُر 18; عِبَادَن 14;ا إبْرَاهِ 10;مَ وَإِسْحَ 02;َ وَ يَعْقُوب 14; أُوْلِي الْأَيْد 16;ي وَالْأَب 18;صَارِ

(Ey Muhammed!), Kuvvetli ve basiretli kullarımız İbrahim, İshak ve Ya’kub’u da an.

(ŞÛRÂ suresi 13. ayet):

شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِ 10; أَوْحَيْ 06;َا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْن 14;ا بِهِ إِبْرَاه 16;يمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُو 75; الدِّينَ وَلَا تَتَفَرّ 14;قُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْر 16;كِينَ مَا تَدْعُوه 15;مْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِ 10; إِلَيْهِ مَن يَشَاء وَيَهْدِ 10; إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ

“Dini ayakta tutun ve onda ayrılığa düşmeyin” diye Nuh’a tavsiye ettiğini, sana vahyettiğimizi, İbrahim’e, Musa’ya ve İsa’ya tavsiye ettiğimizi Allah size de din kıldı. Fakat kendilerini çağırdığın bu (din), Allah’a ortak koşanlara ağır geldi. Allah dilediğini kendisine (peygamber) seçer ve kendisine yöneleni de doğru yola iletir.

(ZUHRUF suresi 26. ayet):

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاه 16;يمُ لِأَبِيه 16; وَقَوْمِ 07;ِ إِنَّنِي بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُ 08;نَ

Bir zaman İbrahim, babasına ve kavmine demişti ki: Ben sizin taptıklarınızdan uzağım.

(ZÂRİYÂT suresi 24. ayet):

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاه 16;يمَ الْمُكْر 14;مِينَ

İbrahim’in ağırlanan misafirlerinin haberi sana geldi mi? (Bunlar meleklerdi.)

(NECM suresi 37. ayet):

وَ إِبْرَاه 16;يمَ الَّذِي وَفَّى

Ve ahdine vefa gösteren İbrahim’in( sahifelerinde bulunan şu gerçekler):

(HADÎD suresi 26. ayet):

وَلَقَدْ أَرْسَلْ 06;َا نُوحًا وَ إِبْرَاه 16;يمَ وَ جَعَلْنَ 75; فِي ذُرِّيَّ 78;ِهِمَا النُّبُو 17;َةَ وَ الْكِتَا 76;َ فَمِنْهُ 05; مُّهْتَد 13; وَكَثِير 12; مِّنْهُم 18; فَاسِقُو 06;َ

Andolsun ki biz, Nuh’u ve İbrahim’i gönderdik, peygamberliği de kitabı da onların soyuna verdik. Onlardan (insanlardan) kimi doğru yoldadır; içlerinden birçoğu da yoldan çıkmışlardır.

(MÜMTEHİNE suresi 4. ayet):

قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاه 16;يمَ وَالَّذِ 10;نَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِ 07;ِمْ إِنَّا بُرَاء مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُ 08;نَ مِن دُونِ اللَّهِ كَفَرْنَ 75; بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَ 75; وَبَيْنَ 03;ُمُ الْعَدَا 08;َةُ وَالْبَغ 18;ضَاء أَبَدًا حَتَّى تُؤْمِنُ 08;ا بِاللَّه 16; وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاه 16;يمَ لِأَبِيه 16; لَأَسْتَ 94;ْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ رَّبَّنَ 75; عَلَيْكَ تَوَكَّل 18;نَا وَإِلَيْ 03;َ أَنَبْنَ 75; وَإِلَيْ 03;َ الْمَصِي 85;ُ

İbrahim’de ve onunla beraber olanlarda, sizin için gerçekten güzel bir örnek vardır. Onlar kavimlerine demişlerdi ki: “Biz sizden ve Allah’ı bırakıp taptıklarınızdan uzağız. Sizi tanımıyoruz. Siz bir tek Allah’a inanıncaya kadar, sizinle bizim aramızda sürekli bir düşmanlık ve öfke belirmiştir.” Şu kadar var ki, İbrahim babasına: “Andolsun senin için mağfiret dileyeceğim. Fakat Allah’tan sana gelecek herhangi bir şeyi önlemeye gücüm yetmez” demişti. (O müminler şöyle dediler:) Rabbimiz! Ancak sana dayandık, sana yöneldik. Dönüş de ancak sanadır.

(A’LÂ suresi 19. ayet):

صُحُفِ إِبْرَاه 16;يمَ وَمُوسَى

İbrahim ve Musa’nın kitaplarında.